ახვლედიანი-ხუნდაძე დარია
ახვლედიანი-ხუნდაძე დარია – (1873 – 1941), (დარია ქაჯაია), ქართველი მწერალი და პოეტი. დაიბადა სოფელ ჭაგანში (სამტრედია). დაამთავრა ქუთაისის საქალაქო გიმნაზია. აქტიურად მონაწილეობდა ქართველთა შორის წერა-კითხვის გამავრცელებელი საზოგადოების ჩამოყალიბებასა და ფუნქციონირებაში; ეხმარებოდა ინტელიგენციას მატერიალურად; 1916 წლიდან თბილისში გოლოვინის პროსპექტზე ჰქონდა გახსნილი „ახალი აფთიაქი”; პირველი მსოფლიო ომის დროს ეხმარებოდა უფასო მედიკამენტებით დაჭრილებსა და ქვრივ-ობლებს; მონაწილეობა აქვს მიღებული საბავშვო ჟურნალ „ნაკადული”-ს დაარსებაში; პირველ ლექსებს ბეჭდავდა დარია ხუნდაძის ფსევდონიმით. 1903 წელს დაიბეჭდა მისი პირველი ლექსი გაზეთ „კვალში“; ამის შემდეგ ლექსებს ბეჭდავდა სხვადასხვა ჟურნალ-გაზეთებში; გამოსცა ლექსების კრებული „სევდის ჰანგები” (1912); გარდა ლექსებისა წერდა ესკიზებს, საბავშვო მოთხრობებსა და ლექსებს, პოემებს, წერილებს.
- აკაკი წერეთელს
- სამშობლოს მთელმა მიდამომ,
- მთა-გორამ, ბორცვმა ტყიანმა,
- ტურფა წალკოტში ნაზარდმა
- ზამბახმა, ვარდმა, იამა,
- ლაჟვარდ ციდანა ციმციმით
- ვარსკვლავმა, მზემ და მთვარემა,
- ძირს დედამიწამ, გარშემო
- ჭალებმა, ხევ-მდინარემა,
- მათ საამაყო ძვირფას შვილს
- თავ-დახრით გიძღვნა სალამი,
- ერთ-ხმათ ადიდეს ოთხ კუთხივ
- შენი უკვდავი კალამი.
