ბიზნეს-ინჟინერინგი
ბიზნეს-ინჟინერინგი - (business engineering) – ბიზნესის ფილოსოფიაზე დაფუძნებული საინჟინრო-საკონსულტაციო მომსახურება. ინჟინერინგი, როგორც ინტელექტუალური მომსახურების ახალი დარგი, ფართოდ განვითარდა XX საუკუნის 70-იანი წლებიდან და შედარებით მოკლე დროში გადაიქცა ეკონომიკის მნიშვნელოვან სტრუქტურულ ელემენტად. ამ გარემოებამ ხელი შეუწყო მის ინტეგრაციას ბიზნესთან და წარმოების ოლიგოპოლიზაციას. მცირე და უმცირეს ფირმებთან ერთად, უმსხვილესმა სამრეწველო და სავაჭრო კომპანიებმა, ბანკებმა, სადაზღვევო და საბროკერო ფირმებმა, რომლებიც საქმიანი მომსახურების ამ სეგმენტში ხედავენ კაპიტალის დაბანდების მომგები ან სფეროს, შექმნეს ფილიალები და შვილობილი საზოგადოებები.
უკანასკნელ პერიოდში ბიზნესინჟინერინგი ფართოდ იკიდებს ფეხს საერთაშორისო ეკონომიკურ ურთიერთობებში. ეს არის წარმოებრივი, კომერციული და მეცნიერულ-ტექნოლოგიური ხასიათის მომსახურების კომპლექსი. თანამედროვე ტექნოლოგიების მომხმარებელი ქვეყნების წრის გაფართოებამ განაპირობა ამ სპეციფიკური საქონლის რეალიზაციის აუცილებლობა მსოფლიო ბაზარზე. ინჟინერინგის წამყვანი ექსპორტიორებია აშშ-ის, დიდი ბრიტანეთის, საფრანგეთის, გფრ-ის, იაპონიის წამყვანი კომპანიები, აგრეთვე კანადის, დანიის, შვეიცარიის, შვედეთისა და იტალიის ფირმები. ბიზნეს-ინჟინერინგი, თავისი უნივერსალური ხასიათიდან გამომდინარე, გამოიყენება სამეცნიერო-კვლევითი, საპროექტო-სამშენებლო, წარმოებრივი, საყოფაცხოვრებო და ა.შ. პროექტების რეალიზაციისას. მისთვის დამახასიათებელია როგორც სპეციალიზაციის მაღალი დონე, ისე საექსპორტოდ წარდგენილი საინჟინერინგო მომსახურების მრავალფეროვნება, რამაც განაპირობა მსოფლიო ბაზარზე საინჟინრო საკონსულტაციო ფირმებისადმი მოთხოვნის არსებითი ამაღლება. მკვეთრად გაიზარდა მათი როლი საწარმოთა მოდერნიზაციასა და მართვის სისტემის შემუშავებაში, ასაგები ობიექტების ტექნიკური დონის ამაღლებაში და ა.შ. თავის მხრივ, საინჟინრო საკონსულტაციო ფირმები, კონკურენტუნარიანობის ამაღლების მიზნით, ახორციელებენ მომსახურების დივერსიფიკაციას და ცდილობენ მიაღწიონ არსებით უპირატესობას მომსახურების როგორც ხარისხობრივ დონეში, ისე მის მწარმოებლურობაში. მსოფლიო ბაზარზე მათ წარმატებას, მაღალ პროფესიონალიზმთან ერთად, განაპირობებს კომპლექსური „დისციპლინართაშორისი” ინჟინერინგის განხორციელება, რის გამოც მათ აქვთ გარკვეული უპირატესობები. ასეთ ფირმებს მიეკუთვნება მაგ., კანადის „ლავალინ გრუპი”, აშშ-ის „ლუის ბრეგერ ინტერნეშნლ”, „ბექტელ გრუპი”, „მორისონ ნადსონი”, „ფლუორ დენიელი”, საფრანგეთის „ფრამატონი”, „ტექნი პი”, დიდ ბრიტანეთში - „ჯონ ბრაუნი”, „ტეილორ ვუდროუ” და ა.შ.
მსოფლიო ბაზარზე დიდი განვითარება პოვა აგრეთვე ისეთმა დისციპლინართაშორისმა ფირმებმა, რომლებიც მომსახურების ფართო სპექტრს ქმნიან ტექნიკური დახმარების სფეროში. მკვეთრად გაიზარდა მოთხოვნა საინჟინრო-საკონსულტაციო მომსახურებისადმი საწარმოთა მოდერნიზაციის სფეროში, ასაგები სამრეწველო და სხვა ობიექტების ტექნიკური დონის ამაღლებაში, წარმოების მართვის სისტემის შემუშავებაში და ა.შ. განვითარებადი ქვეყნების მისწრაფება საკუთარი მრეწველობის შექმნასა და მეცნიერულ-ტექნოლოგიური პროგრესის მიღწევათა ათვისებაში მოითხოვს საერთაშორისო თანამშრომლობის გაფართოებას ინჟინერინგის სფეროში. ამიტომ სავსებით კანონზომიერია განვითარებადი ქვეყნების, როგორც ინჟინერინგის იმპორტიორების, როლის ზრდა მსოფლიო ბაზარზე.
ამასთან, საერთაშორისო ინჟინერინგზე არსებული მაღალი ფასები განაპირობებს მათ მიერ ამ სფეროში საკუთარი ბაზრის შექმნასა და ბიზნეს-ინჟინერინგის სწრაფ განვითარებას.
