კონსონანსი
NPLG Wiki Dictionaries გვერდიდან
კონსონანსი – (ფრანგ. consonance < ლათ. consonantia – ჰარმონია, თანაჟღერა), ერთდროული ჟღერადობის კეთილხმოვანება, ბგერათა შეთანხმება, შერწყმა. საპირისპირო მოვლენაა დისონანსი. კონსონანსი რბილი, წყნარი ჟღერადობაა, რომელიც სასიამოვნოდ აღიქმება, მას მიეკუთვნება პრიმა, ოქტავა, კვინტა, კვარტა, დიდი და მცირე ტერციები, სექსტები, აგრეთვე ამ ინტერვალებით შედგენილი აკორდები. აკუსტიკური თვალსაზრისით განსხვავება კონსონანსსა და დისონანსს შორის მხოლოდ რაოდენობრივია, ხოლო მათ შორის ზღვარი – პირობითი. მაჟორულ-მინორული სისტემის ჩარჩოებში განსხვავება თვისობრივია.