ლითონების კოროზია
ლითონების კოროზია − ლითონებისა და მათი შენადნობების რღვევის თვითწარმოებადი პროცესი კოროზიულ გარემოზე ქიმიური და ელექტროქიმიური ზემოქმედების შედეგად. კოროზიის მიზეზია კონსტრუქციული მასალების არასაკმარისი თერმომდგრადობა მათთან კონტაქტში მყოფი ნივთიერებების მიმართ. მაგ., რკინის კოროზია ჟანგბადში აიწერება რეაქციით: 4Fe + 6H2O + 3O2 → 4Fe(OH)3, სადაც მიღებული პროდუქტი 4Fe(OH)3 (რკინის ჰიდროოქსიდი) არის იგივე „ჟანგი”. კოროზიის პროცესს, ისევე როგორც ნებისმიერ ქიმიურ რეაქციას, აჩქარებს ტემპერატურის მატება.
არსებობს კოროზიის 4 ძირითადი ტიპი: ელექტრო-ქიმიური, წყალბადის გარემოში, ჟანგბადის გარემოში და ქიმიური. ელექტროქიმიურ კოროზიას ადგილი აქვს მაშინ, როცა ლითონების რღვევა მიმდინარეობს გარემოში, სადაც გამოიყოფა გალვანური ელემენტები; წყალბადისა და ჟანგბადის გარემოში – როცა მიმდინარეობს, შესაბამისად, წყალბადის ან ჟანგბადის იონების დეპოლიარიზაცია; ხოლო ქიმიური – როცა ლითონის ზედაპირზე მოქმედებს კოროზიულად აქტიური გარემო. გამოყოფენ კოროზიის სახეებს: აირული, არაელექტროლიტური, არათანაბარი, ატმოსფერული, ბიოკოროზია, ელექტროლიტური, ელექტროქიმიური (გარე, მოხეტიალე და კონტაქტური დენით), თანაბარი, კონტაქტური, კოროზია თხევად გარემოში (ნაწილობრივი ჩაძირვით, ვატერხაზის მიხედვით, სრული ჩაძირვით), კრისტალთშორისი, ლოკალური (ლაქოვანი, წყლულოვანი, წერტილოვა-ნი, გამჭოლი და სხვ.), მიწისქვეშა, წყალქვეშა, შერჩევითი, ძაბვის ქვეშ, ხახუნითა და სხვ. პრაქტიკაში ლითონების კოროზიისაგან დაცვის მეთოდებია: კონსტრუქციული, აქტიური და პასიური.
