ლოგნორმალური განაწილება
ლოგნორმალური განაწილება - (lognormal distribution) – წარმოადგენს ს. ლედერმანის მიერ მეოცე საუკუნის 50-იან წლებში მოწოდებულ თეორიას, რომლის მიხედვითაც ალკოჰოლის განაწილება ადამიანთა ამა თუ იმ ჯგუფში ხდება ლოგნორმალური მრუდის მიხედვით და რომელიც ვარირებს ადამიანთა სხვადასხვა პოპულაციაში მხოლოდ ერთი პარამეტრით და რომ ალკოჰოლის მნიშვნელოვანი ნაწილის გამოყენება ხდება მსმელთა საკმაოდ მცირე ჯგუფის მიერ. მართალია, დღეისათვის ლედერმანის თეორია გარკვეულ ეჭვს იწვევს, მაგრამ მთლიანობაში შესაძლებელია ჩაითვალოს, რომ იმ საზოგადოებაში, სადაც ალკოჰოლი თავისუფალ გაყიდვაშია, მისი მიღების დონის სპექტრში მსმელები ნაწილდებიან მარცხნივ გადახრილი ერთმოდალური მრუდის სახით (ე.წ. მოხმარების ერთმოდალური განაწილება დამახასიათებელია აგრეთვე სხვა საყოფაცხოვრებო საქონლისათვის). ყურადღების გამახვილება მოსახლეობაში მოხმარების განაწილებაზე გამოწვეულია იმით, რომ აქტუალური გახდა კონტროლი ალკოჰოლზე, მიმართული მისი გამოყენების შემცირებისაკენ. ამის შემდეგ მოსახლეობის ჯანმრთელობის მდგომარეობაზე ორიენტირებულ შეხედულებას ზოგჯერ მოხმარების განაწილების თეორიას უწოდებენ.
