მოლოტოვი ვიაჩესლავ
ვიაჩესლავ მოლოტოვი – (სამდვ. გვარი - სკრიაბინი) (1090-1986), სსრკ-ის პოლიტიკური მოღვაწე.
დაიბადა ბოქაულის ოჯახში. სწავლობდა პეტერბურგის პოლიტექნიკურ ინსტიტუტში (1911-12). 1906 შევიდა კომუნისტურ პარტიაში, იყო პარტიულ სამუშაოზე ყაზანში, ვოლოგდის გუბერნიაში, პეტერბურგში. რეპრესირებული იყო მეფის ხელისუფლების მიერ. 1917 წლის თებერვლის რევოლუციის დროს იყო პარტიის ცკ-ის რუსეთის ბიუროს წევრი. პეტროგრადში ოქტომბრის შეიარაღებული აჯანყების დროს იყო რევოლუციური კომიტეტის წევრი, შემდგომში მუშაობდა ხელმძღვანელ პარტიულ სამუშაოებზე. 1919-დან ნიჟნი ნოვგოროდის გუბერნიის აღმასკომის თავმჯდომარე, რკპ(ბ) დონეცკის გუბკომის მდივანი; 1920 – უკრაინის კპ(ბ) ცკ-ის წევრი; 1930-41 – სსრკ-ის სახკომსაბჭოს თავმჯდომარე, იმავდროულად 1939 წლის მაისიდან – სსრკ-ის საგარეო საქმეთა სახალხო კომისარი: 1941-57 – სსრკ-ის სახკომსაბჭოს თავმჯდომარის პირველი მოადგილე: 1921-დან – პოლიტბიუროს წევრობის კანდიდატი, ხოლო 1926-52 – კომპარტიის ცკ-ის პოლიტბიუროს წევრი: დიდი სამამულო ომის დროს – სახელმწიფო თავდაცვის კომიტეტის თავმჯდომარის მოადგილე. იყო, თეირანის (1943), ყირიმის (1945), ბერლინის (პოტსდამის) (1945), კონფერენციების მონაწილე; 1952-57– სკკპ ცკ-ის პრეზიდიუმის თავმჯდომარე, იყო სრულიად რუსეთის ცენტრალური აღმასკომის, სსრკ-ის ცენტრალური აღმასკომის წევრი, სსრკ-ის უმაღლესი საბჭოს დეპუტატი 1957-60: სსრკ-ის ელჩი მონღოლეთის სახალხო რესპუბლიკაში: 1960-62 – სსრკ-ის მუდმივი წარმომადგენელი ატომური ენერგიის საერთაშორისო სააგენტოსთან. 1963-დან იყო პენსიაზე.
