მონროს დოქტრინა
„მონროს დოქტრინა“ - საგარეო-პოლიტიკური კონცეფცია. რომელიც ჩამოყალიბებული იყო აშშ-ის პრეზიდენტის ჯ. მონროს მიმართვაში კონგრესისადმი 2. დეკემბერი 1623, რომელშიც დასავლეთ ნახევარსფეროს მიმართ აშშ-ის პოლიტიკის ძირითად პრინციპად წამოაყენა მსოფლიოს „ამერიკულ“ და „ევროპულ“ სისტემებად დაყოფის იდეა… „მონროს დოქტრინა“ რომელიც ადასტურებდა, რომ აშშ მომავალშიც გაატარებდა ევროპული სახელმწიფოების საშინაო საქმეებში ჩაურევლობის პოლიტიკას, პირდაპირ მიუთითებდა, რომ ევროპულ ქვეყნებს არ უნდა „გაევრცელებინა თავისი სისტემა“ ჩრდილოეთ და სამხრეთ ამერიკაში. ამასთან ერთად … „მონროს დოქტრინა“ ითვალისწინებდა აშშ-ის ნეიტრალიტეტს ყოფილი ესპანური კოლონიების ბრძოლაში მეტროპოლიების წინააღმდეგ. XIX საუკუნის დასასრულსა და XX საუკუნის დასაწყისში „მონროს დოქტრინამ“ ეპოქისათვის დამახასიათებელი ნიშნები შეიძინა და უფრო ფართო ინტერპრეტაცია მიიღო. „მონროს დოქტრინა“ რომელიც მჭიდროდ იყო დაკავშირებული პანამერიკანიზმის თეორიასთან, წარმოადგენდა აშშ-ის პრეტენზიების საფუძველს დასავლეთ ნახევარსფეროში გაბატონებულ მდგომარეობაზე.
