რაინის კავშირი 1806-13
რაინის კავშირი 1806-13 − ნაპოლეონ I-ის პროტექტორატში მყოფი გერმანული სახელმწიფოების კონფედერაცია. კავშირის შექმნა გაფორმდა საფრანგეთსა და დასავლეთ და სამხრეთ გერმანიის 16 სახელმწიფოს (ბავარია, ვიურტემბერგი, ბადენი, ჰესენ-დარმშტადტი, კლევე-ბერგი და სხვ) შორის ხელშეკრულებით თავდაცვითი და შეტევითი კავშირის შესახებ, რომელსაც ხელი მოაწერეს პარიზში 12.VII.1806. ეს 16 სახელმწიფო გამოეყო „რომის საღვთო იმპერიას“, რომელმაც კავშირის შექმნის შემდეგ (6.VIII.1806) შეწყვიტა არსებობა. 1811 კავშირს შეუერთდა დასავლეთს, შუა და ჩრდილოეთ გერმანიის კიდევ 20 სახელმწიფო, მათ, შორის საქსონია და ვესტფალიის სამეფო, კავშირის წევრებმა იკისრეს ომის შემთხვევაში საფრანგეთისათვის გამოეყოთ 63 ათასი ჯარისკაცი. სახელმწიფოთა უმრავლესობაში შემოიღეს ნაპოლეონის სამოქალაქო კოდექსი, რომელიც ფეოდალიზმის წინააღმდეგ იყო მიმართული (რიგ სახელმწიფოებში გაუქმდა გლეხთა ბატონყმური დამოკიდებულება). ნაპოლეონმა რაინის კავშირი გამოიყენა გერმანიაში ფრანგული გავლენის უზრუნველსაყოფად. ლაიფციგის ბრძოლაში 1813 ნაპოლეონის ჯარების დამარცხების შემდეგ კავშირი დაიშალა.
