ფალიაშვილი ვახტანგ
ვახტანგ ფალიაშვილი – (2 ივლისი 1919, თბილისი – 7 დეკემბერი 1980, იქვე), ქართველი დირიჟორი, პედაგოგი, საზოგადო მოღვაწე. საქართველოს სახალხო არტისტი (1965).
დაამთავრა თბილისის კონსერვატორია (პროფ. ა. გაუკის სადირიჟორო კლასი, 1943). დირიჟორობდა ჯერ მოსკოვში, საკავშირო რადიოს დიდ სიმფონიურ ორკესტრში (1941-43), შემდეგ თბილისის საოპერო თეატრში (1944-67). 1968- 73 იგი მთავარი დირიჟორი იყო. მართავდა გასტროლებს უცხოეთის ქვეყნებში. მის რეპერტუარში შედიოდა ქართველ, რუს და უცხოელ კომპოზიტორთა 70-ზე მეტი ოპერა და ბალეტი. მ. შ. ზ. ფალიაშვილის ოპერები: „აბესალომ და ეთერი,“ „დაისი“, „ლატავრა“, რ. გაბიჩვაძის ბალეტები „ჰამლეტი“ და „მედეა“ პ. ჩაიკოვსკის „პიკის ქალი“, ჯ. ვერდის „აიდა“ და სხვ. დირიჟორობდა სიმფონიურ ორკესტრებს. მისი შესრულება გამოირჩეოდა მაღალი პროფესიული კულტურით. 1944-იდან თბილისის კონსერვატორიის პედაგოგია, (1961-იდან – პროფესორი). ზ. ფალიაშვილის სახელობის პრემიის ლაურეატი (1971).
