ღვინა ლეღვი
ღვინა ლეღვი - კახეთის გაღმა და გამოღმა მხარეს, ერთ-ერთი პოპულარული, მასობრივი გავრცელების ჯიშია. ღვინა ლეღვის ხე იზრდება ძლიერ მაღალი შენების ვარჯით, ახასიათებს ხშირი დატოტვა და უხვი შეფოთვლა. ფოთოლი აქვს პატარა, სამთათა, თანაბრად განვითარებული თათებით; თათების ნაკვთები თითქმის პირისპირ მიდის კიდეებთან, მხოლოდ ნაკვთების სიღრმეში გაუსტორიის მსგავს სიცალიერეს სტოვებს.
ფოთლის სიფრიფანა სქელხორცაა და მცირე დაძარღულობა ახასიათებს. ყუნწი მოკლე აქვს, 6–7 სმ სიგრძის და ზის განიერ მონაკვეთში.
ღვინა ლეღვი ორჯერ იძლევა წელიწადში ნაყოფს, გუდას და ზაფხულის ნაყოფს.
ღვინა ლეღვის გუდა ნაყოფი მოგრძოა, სეგმენტიანი, სქელტანა და ზოგჯერ არათანაბრად დამწიფებული ჩუტე ხორცით.
გაზაფხულის ნაყოფი არანორმალური დედრობითი ყვავილებისაგან შედგება; მათ შორის მამრობით ყვავილებსაც ვხვდებით, ოღონდ მცირე რაოდენობით.
გაზაფხულის ნაყოფის თესლს არ ახასიათებს აღმოცენების უნარი.
ღვინა ლეღვის ზაფხულის ნაყოფი კი, გაზაფხულის გუდა ნაყოფთან შედარებით უფრო მსხვილია, მომრგვალო-მოგრძო მოყვანილობის, ვიწრო ყელით, რომელიც ოდნავ გამერქნებული ყუნწით თავდება.
კანი აქვს მეტად თხელი, გაფრცქვნისას სულ იგლიჯება. ნაყოფის კანი ღია მოწითალო, ღვინისფერისაა, აქედან წარმოსდგა მისი სახელწოდებაც.
ნაყოფის გული მოწითალო ფერისაა, უხვი და წვრილი თესლით.
გემოთი ღვინა ლეღვი საკმაოდ კარგია, ტკბილი და თავისებური სურნელებით, ზოგჯერ დაჰკრავს ერთგვარი სიმწარე; ეს მაშინ, თუ ნაყოფის მილი დაცული იყო ქერტლით და ნაყოფის შიდა დამჟავება ხდებოდა. ღვინა ლეღვი ეკუთვნის უხვმოსავლიან ჯიშებს.
მომავალში, ღვინა ლეღვი, მასობრივი ხასიათის პროდუქტის მომცემ ჯიშთა შორის, უსათუოდ შესაფერ ადგილს დაიკავებს.
