წერეთელი ალექსი
წერეთელი ალექსი (1848-83). რუსეთის სახელმწიფო მოღვაწე, დიპლომატი. მისი წინაპრები 1724 ქართლის მეფე ვახტანგ VI-ს გაჰყვნენ რუსეთში და შემდგომში იქვე დასახლდნენ.
დაწყებითი განათლება პენზის გუბერნიაში მიიღო, შემდეგ კი სწავლა ლოზანაში განაგრძო. 1865 მოსკოვის უნივერსიტეტის იურიდიულ ფაკულტეტზე შევიდა, რომლის დასრულების შემდეგ საგარეო საქმეთა სამინისტროს აზიურ დეპარტამენტში სამხრეთ სლავთა საქმეების გამგებლად დანიშნეს. 1873 ოსმალეთში რუსეთის საელჩოს მეორე მდივნად გადაიყვანეს. 1877 – ბულგარეთში რუსეთის ვიცე-კონსული, აქტიურად იცავდა ოსმალეთის იმპერიის უღელქვეშ მყოფი ბულგარელი ხალხის ინტერესებს. მონაწილეობდა, როგორც მოხალისე. რუსეთ-ოსმალეთის 1877-78 ომში. რუსეთის ელჩმა ოსმალეთში – გრაფმა ნ. იგნატოვმა 1878 წლის დასაწყისში ოსმალეთთან საზავო ხელშეკრულების პროექტის მომზადება დაავალა. მან აღნიშნულ საზავო ხელშეკრულებაში შეიტანა სპეციალური მუხლი, რომელიც რუსეთის მფლობელობაში სამხრეთ-დასავლეთ საქართველოს ტერიტორიის ნაწილის (აჭარა, შავშეთი, კლარჯეთი, იმერხევი, ოლთისი, კოლა-არტაანი) გადმოცემას ითვალისწინებდა. მონაწილეობდა სან-სტეფანოს საზავო ხელშეკრულების 1878 დადებასა და ბერლინის კონგრესში. 1876 აღმოსავლეთ რუმელიაში რუსეთის გენერალურ კონსულად დაინიშნა. დაჯილდოებული იყო გიორგის ჯვრით, ორი ოქროსა და ორი ვერცხლის მედლით, ვლადიმერის IV ხარისხის ორდენით. 1882 მძიმე ავადმყოფობის გამო ბალკანეთი დატოვა და რუსეთში დაბრუნდა, სადაც 1883 წლის 16 მაისს 35 წლის ასაკში გარდაიცვალა, დაკრძალეს ტამბოვის გუბერნიის სოფელ ლიპიაგში.
