წითელი ღაჟო
წითელი ღაჟო – (Lanius senator), ფრინველი ღაჟოსებრთა ოჯახიდან. გვხვდება ევროპაში, მცირე აზიაში, ირანში, ამიერკავკასიაში, ჩრდილო-დასავლეთსა და ცენტრალურ აფრიკაში, სირიაში, მესოპოტამიაში, პალესტინაში. საქართველოში გავრცელებულია სპორადულად ახალციხისა და ასპინძის მუნიციპალიტეტების ტერიტორიაზე, ქსეროფიტულ მცენარეულობასა და ბუჩქნარებში. ვერტიკალურად ვრცელდება 2700 მ-მდე ზღვის დონიდან. ჩვენში აღინიშნება მცხეთის მიდამოებში (ჯვრის მონასტერი, შიო მღვიმე), გარეჯის მონასტრის მახლობლად, „თბილისის ზღვის“ სამხრეთ ნაპირებზე, თეთრიწყაროს, ახალციხის, ასპინძის, დედოფლისწყაროს რაიონებში. ყველგან მცირერიცხოვანია.
წითელთავა ღაჟო ბუდეს ბუჩქებზე იკეთებს. მაისში დებს 4-5 (7-მდე) კვერცხს. ინკუბაცია გრძელდება 16 დღე-ღამე. კრუხობს მარტო დედალი.
საქართველოს წითელ წიგნში შეტანილია როგორც იშვიათი სახეობა, რომელსაც ჯერჯერობით არ ემუქრება გადაშენება, მაგრამ გვხვდება ისე ცოტა, ან იმდენად მცირე ტერიტორიაზე, რომ შესაძლოა სწრაფად გადაშენდეს.
წყარო
- სამცხე-ჯავახეთი: ცნობარი
- საქართველოს წითელი წიგნი
