მისტიკა
| (ერთი მომხმარებლის ერთი შუალედური ვერსია არ არის ნაჩვენები.) | |||
| ხაზი 1: | ხაზი 1: | ||
| − | '''მისტიკა''' - ( | + | '''მისტიკა''' - მისტიკა – (ბერძნ. mistikos – იდუმალი) – მიღმიერი რეალობის, ირაციონალურის, პარადოქსულის, ზებუნებრივის უშუალო, ინტუიციური წვდომა. |
| − | + | მისტიკური განცდა წარმოიშობა როგორც მოულოდნელად (უკიდურესად დრამატულ ან უჩვეულო სიტუაციაში), ისე მიზანმიმართული ქმედების დროს (მაგ. რელიგიური [[მედიტაცია|მედიტაციის]] და [[ექსტაზი]]ს მდგომარეობაში, [[შემოქმედებითი ექსტაზი]]ს, ზეშთაგონების პირობებში). მისტიკური განცდა ყველა შემთხვევაში განიხილება როგორც [[აბსოლუტი|აბსოლუტთან]] შერწყმის პროცესი. [[თეიზმი]]ს ორთოდოქსალურ სისტემაში ([[იუდაიზმი]], [[ქრისტიანობა]], [[ისლამი]]) მისტიკური წვდომა ხორციელდება სიტყვიერი ფორმით, არათეისტურში (დაოსიზმი, [[ბუდიზმი]], ნეოპლატონიზმი) – უსიტყვოდ, მხოლოდ თვითჩაღრმავების და მედიტაციის გზით. | |
| − | + | თეატრალურ ხელოვნებაში მისტიკა მიჩნეულია შთაგონების უმთავრეს წყაროდ. მისი უმაღლესი ფორმაა ზეშთაგონება ([[ზეცნობიერი შემოქმედება]]). მისტიკამ უდიდესი მნიშვნელობა შეიძინა სიმბოლისტურ და მოდერნისტულ მიმდინარეობებში. | |
| − | + | ||
| + | ''მ. გეგია'' | ||
| − | |||
| − | |||
| − | |||
| + | |||
| + | == წყარო == | ||
| + | [[მსოფლიო თეატრის ენციკლოპედიური ლექსიკონი]] | ||
[[კატეგორია:რელიგიური ტერმინები]] | [[კატეგორია:რელიგიური ტერმინები]] | ||
[[კატეგორია:მისტიკა]] | [[კატეგორია:მისტიკა]] | ||
მიმდინარე ცვლილება 15:18, 24 აპრილი 2023 მდგომარეობით
მისტიკა - მისტიკა – (ბერძნ. mistikos – იდუმალი) – მიღმიერი რეალობის, ირაციონალურის, პარადოქსულის, ზებუნებრივის უშუალო, ინტუიციური წვდომა.
მისტიკური განცდა წარმოიშობა როგორც მოულოდნელად (უკიდურესად დრამატულ ან უჩვეულო სიტუაციაში), ისე მიზანმიმართული ქმედების დროს (მაგ. რელიგიური მედიტაციის და ექსტაზის მდგომარეობაში, შემოქმედებითი ექსტაზის, ზეშთაგონების პირობებში). მისტიკური განცდა ყველა შემთხვევაში განიხილება როგორც აბსოლუტთან შერწყმის პროცესი. თეიზმის ორთოდოქსალურ სისტემაში (იუდაიზმი, ქრისტიანობა, ისლამი) მისტიკური წვდომა ხორციელდება სიტყვიერი ფორმით, არათეისტურში (დაოსიზმი, ბუდიზმი, ნეოპლატონიზმი) – უსიტყვოდ, მხოლოდ თვითჩაღრმავების და მედიტაციის გზით.
თეატრალურ ხელოვნებაში მისტიკა მიჩნეულია შთაგონების უმთავრეს წყაროდ. მისი უმაღლესი ფორმაა ზეშთაგონება (ზეცნობიერი შემოქმედება). მისტიკამ უდიდესი მნიშვნელობა შეიძინა სიმბოლისტურ და მოდერნისტულ მიმდინარეობებში.
მ. გეგია
