ავალიშვილი ნიკოლოზ
მ (მომხმარებელმა Tkenchoshvili გვერდი „ნიკოლოზ ავალიშვილი“ გადაიტანა გვერდზე „ავალიშვილი ნიკოლოზ“ გ...) |
|||
| ხაზი 1: | ხაზი 1: | ||
| − | '''ავალიშვილი ნიკოლოზ''' | + | '''ავალიშვილი ნიკოლოზ''' – (1844-1929), [[თარგმანი|მთარგმნელი]], ჟურნალისტი, საზოგადო მოღვაწე. |
დაამთავრა [[თბილისი|თბილისის]] სასულიერო სემინარია. 1862-66 წწ. სწავლობდა მოსკოვის უნივერსიტეტის საბუნებისმეტყველო ფაკულტეტზე. იყო განახლებული ქართული [[თეატრი|თეატრის]] ერთ-ერთი მესვეური, მისი ხელმძღვანელი (1867-80), ჟურნალ „მნათობის“ რედაქტორი (1869-72). აქვეყნებდა წერილებს ქართულ თეატრზე. გამოსცა „ქართული კალენდარი“ (1867). ითვლება დასავლეთევროპული და რუსული კლასიკის თარგმნის ფუძემდებლად. თარგმნა [[შილერი ფრიდრიხ|ფ. შილერი]]ს „[[ვილჰელმ ტელი (შილერი)|ვილჰელმ ტელი]]“ (1867, 1872), „ფიესკოს შეთქმულება“ (1872), „[[ყაჩაღები (შილერი)|ყაჩაღები]]“ (1912), „[[ორლეანელი ქალწული (შილერი)|ორლეანელი ქალწული]]“, [[ბომარშე პიერ|ბომარშე]]ს „[[ფიგაროს ქორწინება (პიესა)|ფიგაროს ქორწინება]]“, ა. [[სუმბათაშვილ-იუჟინი ალექსანდრე|სუმბათაშვილ-იუჟინის]] „ღალატი“ (1901); ს. ურბანოვსკაიას მოთხრობა „თავადის ქალი, შრომა და ფუფუნება“ (1896), ჰ. სენკევიჩის „ვიდრე ჰხვალ“ (1964), [[სერვანტესი მიგელ დე საავედრა|სერვანტესის]] „დონ კიხოტი“ (1869 — შემოკლებული თარგმანი. სრული გამოცემა: ტ. I -1906, 1951, ტ. II - 1955). მისი „მოგონებანი“ დაცულია [[საქართველო|საქართველოს]] [[თეატრალური მუზეუმი|თეატრალურ მუზეუმში]]. | დაამთავრა [[თბილისი|თბილისის]] სასულიერო სემინარია. 1862-66 წწ. სწავლობდა მოსკოვის უნივერსიტეტის საბუნებისმეტყველო ფაკულტეტზე. იყო განახლებული ქართული [[თეატრი|თეატრის]] ერთ-ერთი მესვეური, მისი ხელმძღვანელი (1867-80), ჟურნალ „მნათობის“ რედაქტორი (1869-72). აქვეყნებდა წერილებს ქართულ თეატრზე. გამოსცა „ქართული კალენდარი“ (1867). ითვლება დასავლეთევროპული და რუსული კლასიკის თარგმნის ფუძემდებლად. თარგმნა [[შილერი ფრიდრიხ|ფ. შილერი]]ს „[[ვილჰელმ ტელი (შილერი)|ვილჰელმ ტელი]]“ (1867, 1872), „ფიესკოს შეთქმულება“ (1872), „[[ყაჩაღები (შილერი)|ყაჩაღები]]“ (1912), „[[ორლეანელი ქალწული (შილერი)|ორლეანელი ქალწული]]“, [[ბომარშე პიერ|ბომარშე]]ს „[[ფიგაროს ქორწინება (პიესა)|ფიგაროს ქორწინება]]“, ა. [[სუმბათაშვილ-იუჟინი ალექსანდრე|სუმბათაშვილ-იუჟინის]] „ღალატი“ (1901); ს. ურბანოვსკაიას მოთხრობა „თავადის ქალი, შრომა და ფუფუნება“ (1896), ჰ. სენკევიჩის „ვიდრე ჰხვალ“ (1964), [[სერვანტესი მიგელ დე საავედრა|სერვანტესის]] „დონ კიხოტი“ (1869 — შემოკლებული თარგმანი. სრული გამოცემა: ტ. I -1906, 1951, ტ. II - 1955). მისი „მოგონებანი“ დაცულია [[საქართველო|საქართველოს]] [[თეატრალური მუზეუმი|თეატრალურ მუზეუმში]]. | ||
მიმდინარე ცვლილება 20:26, 18 ოქტომბერი 2023 მდგომარეობით
ავალიშვილი ნიკოლოზ – (1844-1929), მთარგმნელი, ჟურნალისტი, საზოგადო მოღვაწე.
დაამთავრა თბილისის სასულიერო სემინარია. 1862-66 წწ. სწავლობდა მოსკოვის უნივერსიტეტის საბუნებისმეტყველო ფაკულტეტზე. იყო განახლებული ქართული თეატრის ერთ-ერთი მესვეური, მისი ხელმძღვანელი (1867-80), ჟურნალ „მნათობის“ რედაქტორი (1869-72). აქვეყნებდა წერილებს ქართულ თეატრზე. გამოსცა „ქართული კალენდარი“ (1867). ითვლება დასავლეთევროპული და რუსული კლასიკის თარგმნის ფუძემდებლად. თარგმნა ფ. შილერის „ვილჰელმ ტელი“ (1867, 1872), „ფიესკოს შეთქმულება“ (1872), „ყაჩაღები“ (1912), „ორლეანელი ქალწული“, ბომარშეს „ფიგაროს ქორწინება“, ა. სუმბათაშვილ-იუჟინის „ღალატი“ (1901); ს. ურბანოვსკაიას მოთხრობა „თავადის ქალი, შრომა და ფუფუნება“ (1896), ჰ. სენკევიჩის „ვიდრე ჰხვალ“ (1964), სერვანტესის „დონ კიხოტი“ (1869 — შემოკლებული თარგმანი. სრული გამოცემა: ტ. I -1906, 1951, ტ. II - 1955). მისი „მოგონებანი“ დაცულია საქართველოს თეატრალურ მუზეუმში.
