ჯანდიერი ლევან
| (ერთი მომხმარებლის 8 შუალედური ვერსიები არ არის ნაჩვენები.) | |||
| ხაზი 1: | ხაზი 1: | ||
| − | [[ფაილი:Jandieri.jpg|thumb|ლევან ჯანდიერი]] | + | [[ფაილი:Jandieri.jpg|thumb|150პქ|ლევან ჯანდიერი]] |
| − | '''ჯანდიერი (ჯანდიერიშვილი) ლევან''' – (ფსევდონიმი „ჭიჩოელი“), (1848- 1921), ჟურნალისტი, მთარგმნელი, საზოგადო მოღვაწე. ქართველ სამოციანელთა წარმომადგენელი, [[ჭავჭავაძე ილია|ი. ჭავჭავაძის]] წრის წევრი და უახლოესი მეგობარი, „დროშა გიორგიდ“ წოდებული სამხედრო პირის | + | '''ჯანდიერი (ჯანდიერიშვილი) ლევან''' – (ფსევდონიმი „ჭიჩოელი“), (1848- 1921), ჟურნალისტი, მთარგმნელი, საზოგადო მოღვაწე. ქართველ სამოციანელთა წარმომადგენელი, [[ჭავჭავაძე ილია|ი. ჭავჭავაძის]] წრის წევრი და უახლოესი მეგობარი, „დროშა გიორგიდ“ წოდებული სამხედრო პირის – გიორგი ჯანდიერის შვილი. |
| − | + | [[თბილისი]]ს კლასიკური გიმნაზიის დამთავრების შემდეგ (1867) მუშაობდა თელავის სამაზრო გამგეობაში შტატგარეშე მოხელედ, 1868 წლიდან – მომრიგებელ შუამავლად, 1878 წ. – სიღნაღის მაზრის უფროსის მოადგილედ, 1883 წლიდან – თიანეთის მაზრის, მერმე თბილისის მაზრის უფროსად, 1905 წლიდან – ერევნის ვიცე-გუბერნატორად, შემდეგ – სოხუმის ოლქის უფროსად, 1909 წ. — თბილისის თავადაზნაურთა საადგილმამულო [[ბანკი]]ს დირექტორად. სამსახურეობრივ მდგომარეობას იყენებდა აქტიური ეროვნულ–საზოგადოებრივი მოღვაწეობისთვის, იღვწოდა ხალხის მდგომარეობის გასაუმჯობესებლად, მეფის მოხელეთა თვითნებობის აღსაკვეთად. მთიულები ჩამოასახლა მანგლისის მიდამოებში, სკოლა გახსნა მელაანში. | |
ლ. ჯანდიერის პუბლიცისტური და ისტორიული ხასიათის წერილები ქვეყნდებოდა „[[ცისკარი (ჟურნალი)|ცისკარში]]“, „[[დროება (გაზეთი)|დროებაში]], „[[ივერია (გაზეთი და ჟურნალი)|ივერიაში]]“, „[[მოგზაური (ჟურნალი)|მოგზაურში]]“, „სასოფლო გაზეთში“. საყურადღებოა „ლეკების აჯანყების შესახებ“ (1902), ნარკვევი - „ჯანდიერი თუ ჯანდიერისშვილნი“ (1902). რუსულიდან თარგმნილი და გამოცემული აქვს რამდენიმე თხზულება. | ლ. ჯანდიერის პუბლიცისტური და ისტორიული ხასიათის წერილები ქვეყნდებოდა „[[ცისკარი (ჟურნალი)|ცისკარში]]“, „[[დროება (გაზეთი)|დროებაში]], „[[ივერია (გაზეთი და ჟურნალი)|ივერიაში]]“, „[[მოგზაური (ჟურნალი)|მოგზაურში]]“, „სასოფლო გაზეთში“. საყურადღებოა „ლეკების აჯანყების შესახებ“ (1902), ნარკვევი - „ჯანდიერი თუ ჯანდიერისშვილნი“ (1902). რუსულიდან თარგმნილი და გამოცემული აქვს რამდენიმე თხზულება. | ||
| ხაზი 12: | ხაზი 12: | ||
[[კატეგორია: ქართველი მთარგმნელები]] | [[კატეგორია: ქართველი მთარგმნელები]] | ||
[[კატეგორია:ქართველი საზოგადო მოღვაწეები]] | [[კატეგორია:ქართველი საზოგადო მოღვაწეები]] | ||
| − | |||
[[კატეგორია:ჯანდიერები]] | [[კატეგორია:ჯანდიერები]] | ||
მიმდინარე ცვლილება 14:21, 19 ოქტომბერი 2023 მდგომარეობით
ჯანდიერი (ჯანდიერიშვილი) ლევან – (ფსევდონიმი „ჭიჩოელი“), (1848- 1921), ჟურნალისტი, მთარგმნელი, საზოგადო მოღვაწე. ქართველ სამოციანელთა წარმომადგენელი, ი. ჭავჭავაძის წრის წევრი და უახლოესი მეგობარი, „დროშა გიორგიდ“ წოდებული სამხედრო პირის – გიორგი ჯანდიერის შვილი.
თბილისის კლასიკური გიმნაზიის დამთავრების შემდეგ (1867) მუშაობდა თელავის სამაზრო გამგეობაში შტატგარეშე მოხელედ, 1868 წლიდან – მომრიგებელ შუამავლად, 1878 წ. – სიღნაღის მაზრის უფროსის მოადგილედ, 1883 წლიდან – თიანეთის მაზრის, მერმე თბილისის მაზრის უფროსად, 1905 წლიდან – ერევნის ვიცე-გუბერნატორად, შემდეგ – სოხუმის ოლქის უფროსად, 1909 წ. — თბილისის თავადაზნაურთა საადგილმამულო ბანკის დირექტორად. სამსახურეობრივ მდგომარეობას იყენებდა აქტიური ეროვნულ–საზოგადოებრივი მოღვაწეობისთვის, იღვწოდა ხალხის მდგომარეობის გასაუმჯობესებლად, მეფის მოხელეთა თვითნებობის აღსაკვეთად. მთიულები ჩამოასახლა მანგლისის მიდამოებში, სკოლა გახსნა მელაანში.
ლ. ჯანდიერის პუბლიცისტური და ისტორიული ხასიათის წერილები ქვეყნდებოდა „ცისკარში“, „დროებაში, „ივერიაში“, „მოგზაურში“, „სასოფლო გაზეთში“. საყურადღებოა „ლეკების აჯანყების შესახებ“ (1902), ნარკვევი - „ჯანდიერი თუ ჯანდიერისშვილნი“ (1902). რუსულიდან თარგმნილი და გამოცემული აქვს რამდენიმე თხზულება.
