ნეკერი
(ახალი გვერდი: '''ნეკერი''' − მცენარის ფოთლიანი ყლორტები, რომელსაც ჭრიდნენ, ახ...) |
|||
| (ერთი მომხმარებლის 2 შუალედური ვერსიები არ არის ნაჩვენები.) | |||
| ხაზი 1: | ხაზი 1: | ||
'''ნეკერი''' − მცენარის ფოთლიანი ყლორტები, რომელსაც ჭრიდნენ, ახმობდნენ და ზამთარში საქონელს კვებავდნენ, ე. ი. ნეკერი ხის ტოტი, ტოტის ნორჩი წვერი იყო, რომელიც ზამთარში საქონლის საკვებს წარმოადგენდა, ასევე, ნეკერად თხილის გარეკანი, ზამთარში საქონლის საჭმელად მუხის ფოთლები, მცენარის ფოთლიანი ყლორტები ითვლებოდა. თივისა და ჩალის არასაკმაო რაოდენობის ნაწილობრივ ასანაზღაურებლად ქედისა და ხულოს რაიონებში პირუტყვის საკვებად ნეკერს იყენებდნენ. | '''ნეკერი''' − მცენარის ფოთლიანი ყლორტები, რომელსაც ჭრიდნენ, ახმობდნენ და ზამთარში საქონელს კვებავდნენ, ე. ი. ნეკერი ხის ტოტი, ტოტის ნორჩი წვერი იყო, რომელიც ზამთარში საქონლის საკვებს წარმოადგენდა, ასევე, ნეკერად თხილის გარეკანი, ზამთარში საქონლის საჭმელად მუხის ფოთლები, მცენარის ფოთლიანი ყლორტები ითვლებოდა. თივისა და ჩალის არასაკმაო რაოდენობის ნაწილობრივ ასანაზღაურებლად ქედისა და ხულოს რაიონებში პირუტყვის საკვებად ნეკერს იყენებდნენ. | ||
| − | აჭარაში ნეკერს გარდა მუხისა, [[ცაცხვი|ცაცხვის]], თელის ანდა ტირიფის ტოტებისაგანაც ამზადებდნენ. საზრდო ნივთიერებებით, ცხადია, უფრო მდიდარი ფოთოლი იყო, მაგრამ ფოთლის დამზადება ძალიან დიდ შრომას მოითხოვდა და ტოტის ნორჩი წვერების დამზადება მეურნისათვის გაცილებით მოსახერხებელი იყო. კარგად დამზადებული ნეკერი პირუტყვის უხეშს, მაგრამ გემრიელ საკვებს წარმოადგენდა. თედო სახოკია: „უბაჟოთ შეგიძლიათ შეშა და საშენი მასალა შინაურ საჭიროებისათვის გამოიტანოთ, უბაჟოთვე მოგეცემათ საკაფავი (დასასვენებლად დაგდებულ სახნავ-სათეს ადგილებზე ამოსული ბუჩქ-ჯაგები), ბალთალუხი (წკნელი ღობეებისათვის). აგრეთვე ნეკერიო (ხის ტოტები ზამთარში საქონლის საკვებად)”. | + | აჭარაში ნეკერს გარდა მუხისა, [[ცაცხვი|ცაცხვის]], თელის ანდა ტირიფის ტოტებისაგანაც ამზადებდნენ. საზრდო ნივთიერებებით, ცხადია, უფრო მდიდარი ფოთოლი იყო, მაგრამ ფოთლის დამზადება ძალიან დიდ შრომას მოითხოვდა და ტოტის ნორჩი წვერების დამზადება მეურნისათვის გაცილებით მოსახერხებელი იყო. კარგად დამზადებული ნეკერი პირუტყვის უხეშს, მაგრამ გემრიელ საკვებს წარმოადგენდა. [[თედო სახოკია]]: „უბაჟოთ შეგიძლიათ შეშა და საშენი მასალა შინაურ საჭიროებისათვის გამოიტანოთ, უბაჟოთვე მოგეცემათ საკაფავი (დასასვენებლად დაგდებულ სახნავ-სათეს ადგილებზე ამოსული ბუჩქ-ჯაგები), ბალთალუხი (წკნელი ღობეებისათვის). აგრეთვე ნეკერიო (ხის ტოტები ზამთარში საქონლის საკვებად)”. |
| ხაზი 7: | ხაზი 7: | ||
==ლიტერატურა== | ==ლიტერატურა== | ||
| − | სახოკია, 1985:280-281; ლისოვსკი, 1887; ნიჟარაძე, 1948:42; ქართულ კილო-თქმათა... 1984; ჯაჯანიძე, 1961. | + | სახოკია, 1985:280-281;<br /> |
| + | ლისოვსკი, 1887; <br /> | ||
| + | ნიჟარაძე, 1948:42; <br /> | ||
| + | ქართულ კილო-თქმათა... 1984; <br /> | ||
| + | ჯაჯანიძე, 1961. | ||
| + | |||
==წყარო== | ==წყარო== | ||
[[ქართველი ხალხის ეთნოლოგიური ლექსიკონი აჭარა]] | [[ქართველი ხალხის ეთნოლოგიური ლექსიკონი აჭარა]] | ||
[[კატეგორია:ეთნოგრაფია]] | [[კატეგორია:ეთნოგრაფია]] | ||
| − | [[კატეგორია:საქონლის საკვები | + | [[კატეგორია:საქონლის საკვები]] |
მიმდინარე ცვლილება 11:13, 19 თებერვალი 2024 მდგომარეობით
ნეკერი − მცენარის ფოთლიანი ყლორტები, რომელსაც ჭრიდნენ, ახმობდნენ და ზამთარში საქონელს კვებავდნენ, ე. ი. ნეკერი ხის ტოტი, ტოტის ნორჩი წვერი იყო, რომელიც ზამთარში საქონლის საკვებს წარმოადგენდა, ასევე, ნეკერად თხილის გარეკანი, ზამთარში საქონლის საჭმელად მუხის ფოთლები, მცენარის ფოთლიანი ყლორტები ითვლებოდა. თივისა და ჩალის არასაკმაო რაოდენობის ნაწილობრივ ასანაზღაურებლად ქედისა და ხულოს რაიონებში პირუტყვის საკვებად ნეკერს იყენებდნენ.
აჭარაში ნეკერს გარდა მუხისა, ცაცხვის, თელის ანდა ტირიფის ტოტებისაგანაც ამზადებდნენ. საზრდო ნივთიერებებით, ცხადია, უფრო მდიდარი ფოთოლი იყო, მაგრამ ფოთლის დამზადება ძალიან დიდ შრომას მოითხოვდა და ტოტის ნორჩი წვერების დამზადება მეურნისათვის გაცილებით მოსახერხებელი იყო. კარგად დამზადებული ნეკერი პირუტყვის უხეშს, მაგრამ გემრიელ საკვებს წარმოადგენდა. თედო სახოკია: „უბაჟოთ შეგიძლიათ შეშა და საშენი მასალა შინაურ საჭიროებისათვის გამოიტანოთ, უბაჟოთვე მოგეცემათ საკაფავი (დასასვენებლად დაგდებულ სახნავ-სათეს ადგილებზე ამოსული ბუჩქ-ჯაგები), ბალთალუხი (წკნელი ღობეებისათვის). აგრეთვე ნეკერიო (ხის ტოტები ზამთარში საქონლის საკვებად)”.
[რედაქტირება] ლიტერატურა
სახოკია, 1985:280-281;
ლისოვსკი, 1887;
ნიჟარაძე, 1948:42;
ქართულ კილო-თქმათა... 1984;
ჯაჯანიძე, 1961.
