ბოლქვაძე ზაურ
NPLG Wiki Dictionaries გვერდიდან
(სხვაობა ვერსიებს შორის)
მ (მომხმარებელმა Tkenchoshvili გვერდი „ზაურ ბოლქვაძე“ გადაიტანა გვერდზე „ბოლქვაძე ზაურ“ გადამისამარ...) |
|||
| ხაზი 1: | ხაზი 1: | ||
[[ფაილი:Zaur bolqvadze.JPG|thumb|ზაურ ბოლქვაძე]] | [[ფაილი:Zaur bolqvadze.JPG|thumb|ზაურ ბოლქვაძე]] | ||
| − | '''ბოლქვაძე ზაურ'''– (1933 – 1997), პოეტი და მთარგმნელი. დაიბადა სოფელ გუთურში (ჩოხატაური). 1941 წლიდან სწავლობდა სოფელ გუთურის რვაწლიან სკოლაში, 1948-51 წლებში კი – | + | '''ბოლქვაძე ზაურ'''– (1933 – 1997), პოეტი და მთარგმნელი. დაიბადა სოფელ გუთურში (ჩოხატაური). 1941 წლიდან სწავლობდა სოფელ გუთურის რვაწლიან სკოლაში, 1948-51 წლებში კი – [[ჩოხატაური]]ს საშუალო სკოლაში. 1956 წელს დაამთავრა [[თსუ]]-ს ფილოლოგიის ფაკულტეტი. 1962-65 წლებში იყო ჟურნალ „ცისკრის” განყოფილების გამგე, სიცოცხლის უკანასკნელ წლებში იყო ჟურნალ „ნიანგის” მთავარი რედაქტორი. პირველი ლექსი 1951 წელს გამოაქვეყნა, ლექსთა პირველი კრებული „ღელვის დასაწყისი“ _ 1961 წელს. ავტორია რამდენიმე პოეტური კრებულისა: „ლექსები“ (1964, 1968, 1972), „მიწის სიმწვანე“ (1966), „ვარსკვლავები“ (1970) და სხვა. თარგმნა ტიხონოვის, ტვარდოვსკის, ახმადულინას, კუპალას, ლოტიანუს და სხვების ნაწარმოებები. |
მიმდინარე ცვლილება 16:15, 19 აპრილი 2024 მდგომარეობით
ბოლქვაძე ზაურ– (1933 – 1997), პოეტი და მთარგმნელი. დაიბადა სოფელ გუთურში (ჩოხატაური). 1941 წლიდან სწავლობდა სოფელ გუთურის რვაწლიან სკოლაში, 1948-51 წლებში კი – ჩოხატაურის საშუალო სკოლაში. 1956 წელს დაამთავრა თსუ-ს ფილოლოგიის ფაკულტეტი. 1962-65 წლებში იყო ჟურნალ „ცისკრის” განყოფილების გამგე, სიცოცხლის უკანასკნელ წლებში იყო ჟურნალ „ნიანგის” მთავარი რედაქტორი. პირველი ლექსი 1951 წელს გამოაქვეყნა, ლექსთა პირველი კრებული „ღელვის დასაწყისი“ _ 1961 წელს. ავტორია რამდენიმე პოეტური კრებულისა: „ლექსები“ (1964, 1968, 1972), „მიწის სიმწვანე“ (1966), „ვარსკვლავები“ (1970) და სხვა. თარგმნა ტიხონოვის, ტვარდოვსკის, ახმადულინას, კუპალას, ლოტიანუს და სხვების ნაწარმოებები.
- * * *
- დახუჭულ თვალებს ჩამოსწყდა ნელა,
- თვალებში ჩადგა მარადი ბნელი...
- სულ ერთი წამი იცოცხლა ცრემლმა
- და მერე მოკვდა პატარა ცრემლი.
- უკანასკნელი სათქმელი მისი –
- უსიტყვოდ მოკვდა პატარა ცრემლი...
- ჯერ დაიკარგა წერტილი მიწის
- და მერე გაქრა სამყარო მთელი.
- დაცურდა ერთი ვარსკვლავი ცაში,
- დააწყებინა კანკალი სანთლებს...
- ო, რა ძნელია სიცოცხლე მაშინ,
- როცა ერთ ცრემლში ათავსებ სათქმელს!
