სანკტ-პეტერბურგის ოპერისა და ბალეტის აკადემიური თეატრი
(ახალი გვერდი: '''სანკტ-პეტერბურგის ოპერისა და ბალეტის აკადემიური თეატრი''' ...) |
|||
| (ერთი მომხმარებლის 2 შუალედური ვერსიები არ არის ნაჩვენები.) | |||
| ხაზი 1: | ხაზი 1: | ||
| + | [[ფაილი:Marias teatri.PNG|thumb|250პქ|მარიას თეატრი]] | ||
'''სანკტ-პეტერბურგის ოპერისა და ბალეტის აკადემიური თეატრი''' – [[რუსეთი]]ს ერთ-ერთი უძველესი და უდიდესი მუსიკალური თეატრი. მისი ისტორია იწყება 1783-იდან, როცა პეტერბურგში გაიხსნა ქვის (დიდი) თეატრი და ეკატერინე II განკარგულებით შეიქმნა [[დასი]]. დაიდგა პირველი რუსული [[ოპერა|ოპერები]]. 1803 საოპერო და საბალეტო დასი გამოეყო დრამატულს. 1836 [[გლინკა მიხეილ|გლინკას]] ოპერის „სიცოცხლე მეფისათვის“ დადგმით საფუძველი ჩაეყარა რუსულ კლასიკურ საოპერო ხელოვნებას. 1842 დაიდგა მისივე „რუსლან და ლიუდმილა“. მომდევნო ხანებში კი რუსი და დასავლეთევროპელი კლასიკოსი კომპოზიტორის მრავალი ოპერა და [[ბალეტი]]. 1860-იდან თეატრი მუშაობდა მის თანამედროვე შენობაში „მარიას თეატრის“ სახელწოდებით (1935-1991 ატარებდა ს. კიროვის სახელს). 1920 ეწოდა ოპერისა და ბალეტის სახელმწიფო აკადემიური თეატრი. [[ომი]]ს წლებში თეატრი მუშაობდა ქ. პერმში. | '''სანკტ-პეტერბურგის ოპერისა და ბალეტის აკადემიური თეატრი''' – [[რუსეთი]]ს ერთ-ერთი უძველესი და უდიდესი მუსიკალური თეატრი. მისი ისტორია იწყება 1783-იდან, როცა პეტერბურგში გაიხსნა ქვის (დიდი) თეატრი და ეკატერინე II განკარგულებით შეიქმნა [[დასი]]. დაიდგა პირველი რუსული [[ოპერა|ოპერები]]. 1803 საოპერო და საბალეტო დასი გამოეყო დრამატულს. 1836 [[გლინკა მიხეილ|გლინკას]] ოპერის „სიცოცხლე მეფისათვის“ დადგმით საფუძველი ჩაეყარა რუსულ კლასიკურ საოპერო ხელოვნებას. 1842 დაიდგა მისივე „რუსლან და ლიუდმილა“. მომდევნო ხანებში კი რუსი და დასავლეთევროპელი კლასიკოსი კომპოზიტორის მრავალი ოპერა და [[ბალეტი]]. 1860-იდან თეატრი მუშაობდა მის თანამედროვე შენობაში „მარიას თეატრის“ სახელწოდებით (1935-1991 ატარებდა ს. კიროვის სახელს). 1920 ეწოდა ოპერისა და ბალეტის სახელმწიფო აკადემიური თეატრი. [[ომი]]ს წლებში თეატრი მუშაობდა ქ. პერმში. | ||
დაბრუნდა ლენინგრადში 1944. | დაბრუნდა ლენინგრადში 1944. | ||
თეატრის დასის შემადგენლობაში მისი ისტორიის მანძილზე იყვნენ გამოჩენილი [[დირიჟორი|დირიჟორები]], მომღერლები, მოცეკვავეები და სხვ. თეატრი მართავს გასტროლებს საზღვარგარეთ. სხვადასხვა დროს აქ დაიდგა [[ბალანჩივაძე ანდრია|ა. ბალანჩივაძის]] ბალეტი „მთების გული“ (1938), [[ფალიაშვილი ზაქარია|ზ. ფალიაშვილის]] ოპერა „აბესალომ და ეთერი“ (1972), [[მაჭავარიანი ალექსი|ა. მაჭავარიანი]]ს ბალეტები „ოტელო“ (1960) და „ვეფხისტყაოსანი“ (1985). | თეატრის დასის შემადგენლობაში მისი ისტორიის მანძილზე იყვნენ გამოჩენილი [[დირიჟორი|დირიჟორები]], მომღერლები, მოცეკვავეები და სხვ. თეატრი მართავს გასტროლებს საზღვარგარეთ. სხვადასხვა დროს აქ დაიდგა [[ბალანჩივაძე ანდრია|ა. ბალანჩივაძის]] ბალეტი „მთების გული“ (1938), [[ფალიაშვილი ზაქარია|ზ. ფალიაშვილის]] ოპერა „აბესალომ და ეთერი“ (1972), [[მაჭავარიანი ალექსი|ა. მაჭავარიანი]]ს ბალეტები „ოტელო“ (1960) და „ვეფხისტყაოსანი“ (1985). | ||
| + | |||
| + | |||
| + | |||
| + | |||
მიმდინარე ცვლილება 11:52, 13 მაისი 2025 მდგომარეობით
სანკტ-პეტერბურგის ოპერისა და ბალეტის აკადემიური თეატრი – რუსეთის ერთ-ერთი უძველესი და უდიდესი მუსიკალური თეატრი. მისი ისტორია იწყება 1783-იდან, როცა პეტერბურგში გაიხსნა ქვის (დიდი) თეატრი და ეკატერინე II განკარგულებით შეიქმნა დასი. დაიდგა პირველი რუსული ოპერები. 1803 საოპერო და საბალეტო დასი გამოეყო დრამატულს. 1836 გლინკას ოპერის „სიცოცხლე მეფისათვის“ დადგმით საფუძველი ჩაეყარა რუსულ კლასიკურ საოპერო ხელოვნებას. 1842 დაიდგა მისივე „რუსლან და ლიუდმილა“. მომდევნო ხანებში კი რუსი და დასავლეთევროპელი კლასიკოსი კომპოზიტორის მრავალი ოპერა და ბალეტი. 1860-იდან თეატრი მუშაობდა მის თანამედროვე შენობაში „მარიას თეატრის“ სახელწოდებით (1935-1991 ატარებდა ს. კიროვის სახელს). 1920 ეწოდა ოპერისა და ბალეტის სახელმწიფო აკადემიური თეატრი. ომის წლებში თეატრი მუშაობდა ქ. პერმში. დაბრუნდა ლენინგრადში 1944.
თეატრის დასის შემადგენლობაში მისი ისტორიის მანძილზე იყვნენ გამოჩენილი დირიჟორები, მომღერლები, მოცეკვავეები და სხვ. თეატრი მართავს გასტროლებს საზღვარგარეთ. სხვადასხვა დროს აქ დაიდგა ა. ბალანჩივაძის ბალეტი „მთების გული“ (1938), ზ. ფალიაშვილის ოპერა „აბესალომ და ეთერი“ (1972), ა. მაჭავარიანის ბალეტები „ოტელო“ (1960) და „ვეფხისტყაოსანი“ (1985).
