გუჯეჯიანი ემზა
NPLG Wiki Dictionaries გვერდიდან
(სხვაობა ვერსიებს შორის)
(→ლიტერატურა) |
|||
ხაზი 1: | ხაზი 1: | ||
− | '''ემზა გუჯეჯიანი''' – (1847-1946) – სვანი [[მთქმელი]]. მულახის თემის სოფელ ჭოლოშის მკვიდრი, წერა-კითხვის უცოდინარი, [[ქართული ენა|ქართული ენის]] (იმერული დიალექტის) მცოდნე. გუჯეჯიანი წლების განმავლობაში ბექარბი დადეშქელიანის კარის მეზღაპრე იყო. გუჯეჯიანი [[რეპერტუარი]]ს დიდი ნაწილი მამისაგან ჰქონდა შეთვისებული, მეზღაპრეობამი თავის მოწაფედ შვილს ლევანს თვლიდა. | + | '''ემზა გუჯეჯიანი''' – (1847-1946) – სვანი [[მთქმელი]]. მულახის თემის სოფელ ჭოლოშის მკვიდრი, წერა-კითხვის უცოდინარი, [[ქართული ენა|ქართული ენის]] (იმერული დიალექტის) მცოდნე. გუჯეჯიანი წლების განმავლობაში ბექარბი დადეშქელიანის კარის [[მეზღაპრე]] იყო. გუჯეჯიანი [[რეპერტუარი]]ს დიდი ნაწილი მამისაგან ჰქონდა შეთვისებული, მეზღაპრეობამი თავის მოწაფედ შვილს ლევანს თვლიდა. |
''ქ. სიხარულიძე'' | ''ქ. სიხარულიძე'' |
მიმდინარე ცვლილება 16:24, 18 სექტემბერი 2023 მდგომარეობით
ემზა გუჯეჯიანი – (1847-1946) – სვანი მთქმელი. მულახის თემის სოფელ ჭოლოშის მკვიდრი, წერა-კითხვის უცოდინარი, ქართული ენის (იმერული დიალექტის) მცოდნე. გუჯეჯიანი წლების განმავლობაში ბექარბი დადეშქელიანის კარის მეზღაპრე იყო. გუჯეჯიანი რეპერტუარის დიდი ნაწილი მამისაგან ჰქონდა შეთვისებული, მეზღაპრეობამი თავის მოწაფედ შვილს ლევანს თვლიდა.
ქ. სიხარულიძე
[რედაქტირება] ლიტერატურა
- ქს. სიხარულიძე, ქართული ხალხური საგმირო-საისტორიო სიტყვიერება, 1949, გვ. 293-295;
- სახალხო მთქმელები, I, 1956, გე. 13–27.