| სიტყვა | განსაზღვრება |
| აზები | [სკანდ. Asen]-ღმერთების ზოგადი სახელწოდება ძველ გერმანულ და სკანდინავიურ წარმართულ პანთეონში, სათავეში უდგას ღმერთი ოდინი// ჭაბაშვილი მიხეილ, უცხო სიტყვათა ლექსიკონი.-თბ.-გამომცემლობა "განათლება".-1989 |
| აკაპელა | საგუნდო მუსიკა საკრავიერი თანხლების გარეშე. დამახასიათებელია ხალხური (მაგ., ქართული ხალხური სიმღერა) მუსიკისათვის, აგრეთვე მართლმადიდებლური საეკლესიო გალობისათვის.// ხელოვნების ენციკლოპედიური ლექსიკონი.-[შემდგ.:ნანა მაჭარაშვილი]-თბ.-გამომცემლობა "მერედიანი".-2004 |
| აკვარელი | [ფრანგ. aquarelle<იტალ.]-1. წყალში გასახსნელი საღებავი. 2. ფერწერა, ხატვა ასეთი საღებავებით. 3. ასეთი საღებავით შესრულებული ნახატი//ჭაბაშვილი მიხეილ, უცხო სიტყვათა ლექსიკონი.-თბ.-გამომცემლობა "განათლება".-1989 |
| აკვარელიათ. აქუა - წყალი) - | (ლათ. აქუა - წყალი) - 1. მცენარეულ წებოზე დამზადებული წყალში ხსნადი საღებავები; 2. ფერწერული ნამუშევრები, შესრულებული აკვარელის საღებავებით (აკვარელით). აკვარელს შუალედური ადგილი უკავია გრაფიკასა და ფერწერას შორის. აკვარელის ტექნიკა ცნობილი იყო ჯერ კიდევ ძველ ეგვიპტესა და ჩინეთში. მას იყენებდნენ შუა საუკუნეების მინიატურისტები. ფართო გამოყენება პოვა XVIII ს-ის მე-2 ნახევრიდან.// ... |
| აკვარელისტი | მხატვარი, რომელიც აკვარელით ხატავს//ჭაბაშვილი მიხეილ, უცხო სიტყვათა ლექსიკონი.-თბ.-გამომცემლობა "განათლება".-1989 |
| აკვატინტა | [იტალ. aquatinta<ლათ.]-1. გრავიურის ერთ-ერთი სახე-ლითონზე ამოკვეთა ჩაღრმავებით. 2. ამ წესით შესრულებული ნახატი // ჭაბაშვილი მიხეილ, უცხო სიტყვათა ლექსიკონი.-თბ.-გამომცემლობა "განათლება".-1989 |
| აკმეიზმი | [< ბერძ.akme მწვერვალი]- ერთ-ერთი რეაქციული დეკადენტური მიმდინარეობა რუსულ ლიტარატურაში მე-20 საუკუნის პირველ მეოთხედში; ქადაგებდა თეორიას "ხელოვნება ხელოვნებისთვის", ინდივიდუალიზმს. // ჭაბაშვილი მიხეილ, უცხო სიტყვათა ლექსიკონი.-თბ.-გამომცემლობა "განათლება".-1989 |
| აკომპანემენტი | [ფრანგ. accompagnement<იტალ.] - მუსიკა, რომელიც თან ახლავს და ჰარმონიულად ავსებს სოლო პარტიას; აგრეთვე, ძირითადი თემის, მუსიკალური ნაწარმოების მელოდიის თანხმლები მუსიკა. // ჭაბაშვილი მიხეილ, უცხო სიტყვათა ლექსიკონი.-თბ.-გამომცემლობა "განათლება".-1989 |
| აკომპანიატორი | აკომპანემენტის შემსრულებელი (ჩვეულებრივ, პიანისტი).// ჭაბაშვილი მიხეილ, უცხო სიტყვათა ლექსიკონი.-თბ.-გამომცემლობა "განათლება".-1989 |
| აკომპანიმენტი | რომელიმე საკრავზე ან ორკესტრის მიერ შესრულებული თანხლება, რომელიც ავსებს და ამდიდრებს წამყვან მელოდიას (ვოკალურს ან საკრავიერს).// ხელოვნების ენციკლოპედიური ლექსიკონი.-[შემდგ.:ნანა მაჭარაშვილი]-თბ.-გამომცემლობა "მერედიანი".-2004 |