მესხი მაკარი

მაკარი მესხი – (მღვდელი, (XIII ს.), მთარგმნელი. სირიული ენიდან გადმოიღო „პეტრე იბერიელის ცხოვრება“, დაწერილი V საუკუნეში, ერთი თვალსაზრისით, ზაქარია ქართველის მიერ, მეორე თვალსაზრით, იოანე რუფუსის მიერ. მაკარის ნაშრომს, გარდა სხვა ღირებულებისა, დიდი მნიშვნელობა აქვს სირია-პალესტინაში ქართველთა სამონასტრო კოლონიზაციის ზოგიერთი საკითხის გასაშუქებლად. მაკარის შრომას რედაქცია გაუკეთა XV ს. პირველი ნახევრის მოღვაწემ პავლე დეკანოზმა. ამავე საუკუნეში შეიქმნა პავლეს შრომის სვინაქსარული რედაქცია. ფიქრობენ, რომ მაკარის შრომა ნათარგმნზე უფრო გადმოკეთებულის შთაბეჭდილებას ტოვებს.

ტექსტი

• ძველი ქართული ლიტერატურის ქრესტომათია, I, 1946, გვ. 256-272;
• ძველი ქართული აგიოგრაფიული ძეგლები, II, 1967.

ლიტერატურა

• კ. კეკელიძე, ქართული ლიტერატურის ისტორია, I, 1960, გვ. 334-336;
• ა. გაწერელია, პეტრე იბერიელის ბიოგრაფიის საკითხები, „მნათობი“, 1970, N3;
• მისივე, ისევ „ზაქარია ქართველის“ გამო, „ლიტერატურული საქართველო“, 1970, NN 33, 34, 35;
• ი. ლოლაშვილი, არეოპაგიტიკის საკითხები, 1972.

წყარო

• ქართული მწერლობა: ლექსიკონი-ცნობარი