ცალქალამანიძე მირიან
მირიან ცალქალამანიძე - (9 მარტი, 1927, სოფ. კონდოლი, თელავის რაიონი, გ. 3 აგვისტო, 2000, თელავი) თავისუფალი სტილის მოჭიდავე. ოლიმპიური ჩემპიონი (მელბურნის XVI ოლიმპიური თამაშები- ოქრო. მსოფლიოს ჩემპიონატის ვერცხლის (1957) და ბრინჯაოს (1954) მედლების მფლობელი, მსოფლიო თასის მეორე პრიზიორი (1956), სსრკ-ის ხალხთა I სპარტაკიადის ჩემპიონი (1956), სსრკ-ის ჩემპიონი (1954) და ბრინჯაოს პრიზიორი (1955). მსოფლიოს სტუდენტთა თამაშებისა (1954) და ახალგაზრდობის საერთაშორისო მეგობრული სპორტული თამაშების (1955) ჩემპიონი. სსრკ-ის სპორტის დამსახურებული ოსტატი. ღირსებისა და ვახტანგ გორგასლის II ხარისხის ორდენების კავალერი.
მირიან ცალქალამანიძემ თავისუფალ ჭიდაობაში ვარჯიში შედარებით გვიან, 24 წლის ასაკში დაიწყო, მაგრამ მას ზურგს უმაგრებდა მშობლიური სოფლის -კონდოლის ნახერხმოყრილ საჭიდაოზე მიღებული გამოცდილება და იქ ნასწავლი ქართული ჭიდაობის ილეთები. მისი თაობის ფალავნები, როგორც წესი, ქართული ჭიდაობით იწყებდნენ და მერე ხდებოდნენ დიდი ჩემპიონები. ვისაც მირიან ცალქალამანიძის ჭიდაობა უნახავს, ყველა იმას ამბობს, რომ ძალზე სწრაფი და მოუხელთებელი ყოფილა - ერთ ილეთს თუ ვერ დაასრულებდა, უმალ სხვას წამოიწყებდა და მეტოქეს სულის მოთქმის საშუალებას არ აძლევდა. მასთან გამკლავება ტიტულიან ფალავნებსაც უჭირდათ.
საბჭოთა კავშირის ჩემპიონატში გამარჯვების შემდეგ, მირიანი უცხოეთშიც გაიცნეს და აღიარეს, როგორც საერთაშორისო კლასის მოჭიდავე. 1956 წელს, მელბურნის ოლიმპიადის წინ ცალქალამანიძემ საბჭოთა კავშირის ხალხთა პირველი სპარტაკიადა მოიგო, მაგრამ ვიდრე ოლიმპიურ ნაკრებში პირველ ნომრად დაამტკიცებდნენ, ტრადიციულად, რამდენიმე საკონტროლო ბრძოლა დაუნიშნეს.
1956 წლის ოლიმპიური თამაშები
52 კგ, 11 მონაწილე
1. მირიან ცალქალამანიძე (სსრკ)
2. მოჰამედ ალი ხოჯასტეპური (ირანი)
3. ჰუსეინ აკბასი (თურქეთი)
I წრე ქულებით (3:0) მოუგო რიჩარდ დელგადოს (აშშ); II წრე ქულებით (2:1) სძლია ტადასი ასაის (იაპონია); III წრე წმინდად (8,50) დაამარცხა ბაბან დავარი (ინდოეთი); IV წრე ქულებით (0:3) წააგო ჰუსეინ აკბასთან (თურქეთი); ფინალში წმინდად (4,00) გაიმარჯვა მოჰამედ ალი ხოჯასტეპურთან (ირანი) შეხვედრაში.
ოლიმპიადაზე მირიანმა პირველი სამი მეტოქე იოლად დაამარცხა, მაგრამ მეოთხე წრეში საქმე ცუდად წაუვიდა - თურქ ჰუსეინ აკბასთან წააგო. შემდეგ თავად აკბასის მძლეველიც გამოჩნდა - მას ირანელმა ალი ხოჯასტეპურმა სამ წუთში მოუგო. მოკლედ, ჩვენს მოჭიდავეს კვლავ მიეცა ჩემპიონობის შანსი, მაგრამ ამისთვის საჭირო იყო ირანელის დამარცხება, თანაც აუცილებლად წმინდად. დაიწყო თუ არა ბრძოლა, ცალქალამანიძე უმალ შეტევაზე გადავიდა. ხოჯასტეპური არ ელოდა ასეთ თავგანწირვას, დაბნეული ჩანდა და გონს მოსასვლელად ყრუ დაცვაზე გადავიდა. მირიანი კი კვლავ უტევდა და მეოთხე წუთზე ოსტატური შუაკაურით ბეჭებზე დასცა საბოლოოდ დაბნეული მეტოქე. დავით ციმაკურიძის შემდეგ, მირიანი გახდა მეორე ქართველი მოჭიდავე, ვინც თავისუფალ ჭიდაობაში ოქროს მედლის მოპოვება შეძლო.
