გაფრინდაშვილი ვალერიან

NPLG Wiki Dictionaries გვერდიდან
(სხვაობა ვერსიებს შორის)
გადასვლა: ნავიგაცია, ძიება
(იხილე აგრეთვე)
 
(2 მომხმარებლების 4 შუალედური ვერსიები არ არის ნაჩვენები.)
ხაზი 1: ხაზი 1:
'''გაფრინდაშვილი ვალერიან ივანეს ძე''' - (2.I.1889, ქუთაისი - 31.1.1941, [[თბილისი]]) - პოეტი.  
+
[[ფაილი:Gafrindashvili valerian.jpg|thumb|'''ვალერიან გაფრინდაშვილი''']]
 +
'''გაფრინდაშვილი ვალერიან ივანეს ძე''' - (დ. - 2.I.1889, ქუთაისი - გ. - 31.1.1941, [[თბილისი]]) - პოეტი.  
  
 
====ბიოგრაფია====
 
====ბიოგრაფია====
განათლება მიიღო ქუთაისის  კლასიკურ გიმნაზიასა და მოსკოვის უნივერსიტეტის იურიდულ ფაკულტეტზე. 1915 გაზეთ „მეგობარში“ გამოაქვეყნა პირველი ლექსი. 1916, პაოლო იაშვილთან, ტიციან ტაბიძესთან, კოლაუ ნადირაძესთან, ივანე ყიფიანთან და სანდრო ცირეკიძესთან ერთად, ქუთაისში შექმნა „ცისფერყანწელთა“ ლიტერატურული ორდენი. 1918 ცხოვრობდა თბილისში, რედაქტორობდა ჟურნალს „მეოცნებე ნიამორები“ (1919-1924), სისტემატურად აქვეყნებდა თავის ნაწარმოებებს, თავმჯდომარეობდა საქართველოს მწერალთა კავშირის მთარგმნელობით სექციას და გაზეთ „ზარია ვოსტოკას“ მხატვრული ლიტერატურისა და ხელოვნების განყოფილებას. 1919 დაიწერა მისი ლექსი „მე და ოფელია“, 1921 - „ლოცვა“. 1919 გამოსცა ლექსების პირველი კრებული („დაისები“). 1920 წლის 18 ოქტომბერს [[ბარრიკადი (გაზეთი)|გაზეთ „ბარრიკადის“]] პირველ ნომერში გამოქვეყნდა [[ალექსანდრე არსენიშვილი]]ს წერილი „ოქროს ტრიტემა“, რომელშიც ის წერდა ვ. გაფრინდაშვილის შემოქმედების შესახებ. 1920 თანამშრომლობდა ჟურნალთან „შვილდოსანი; 1920 წ-ის 8 ნოემბერს გაზეთ „ბარრიკადში“ „ტრისტან მაჩაბლის“ ფსევდონიმით გამოქვეყნდა წერილი „პოეტები წერის დროს”, რომელიც ეხებოდა: [[რობაქიძე გრიგოლ|გრ. რობაქიძეს]], [[იაშვილი პაოლო|პ. იაშვილს]], ტ. ტაბიძეს, [[ნადირაძე კოლაუ|კ. ნადირაძეს]], [[ცირეკიძე ალექსანდრე|ს. ცირეკიძეს]], ვ. გაფრინდაშვლსა და ლ. ჯაფარიძეს.
+
განათლება მიიღო ქუთაისის  კლასიკურ გიმნაზიასა და მოსკოვის უნივერსიტეტის იურიდულ ფაკულტეტზე. 1915 გაზეთ „მეგობარში“ გამოაქვეყნა პირველი ლექსი. 1916, [[პაოლო იაშვილი|პაოლო იაშვილთან]], [[ტიციან ტაბიძე|ტიციან ტაბიძესთან]], [[კოლაუ ნადირაძე|კოლაუ ნადირაძესთან]], ივანე ყიფიანთან და [[ცირეკიძე ალექსანდრე (სანდრო)|სანდრო ცირეკიძესთან]] ერთად, ქუთაისში შექმნა „ცისფერყანწელთა“ ლიტერატურული ორდენი. 1918 ცხოვრობდა თბილისში, რედაქტორობდა ჟურნალს „[[მეოცნებე ნიამორები (ჟურნალი)|მეოცნებე ნიამორები]]“ (1919-1924), სისტემატურად აქვეყნებდა თავის ნაწარმოებებს, თავმჯდომარეობდა საქართველოს მწერალთა კავშირის მთარგმნელობით სექციას და გაზეთ „ზარია ვოსტოკას“ მხატვრული ლიტერატურისა და ხელოვნების განყოფილებას. 1919 დაიწერა მისი ლექსი „მე და ოფელია“, 1921 - „ლოცვა“. 1919 გამოსცა ლექსების პირველი კრებული („დაისები“). 1920 წლის 18 ოქტომბერს [[ბარრიკადი (გაზეთი)|გაზეთ „ბარრიკადის“]] პირველ ნომერში გამოქვეყნდა [[ალექსანდრე არსენიშვილი]]ს წერილი „ოქროს ტრიტემა“, რომელშიც ის წერდა ვ. გაფრინდაშვილის შემოქმედების შესახებ. 1920 წელს თანამშრომლობდა ჟურნალთან „[[შვილდოსანი (ჟურნალი)|შვილდოსანი]]; 1920 წლის 8 ნოემბერს გაზეთ „ბარრიკადში“ „ტრისტან მაჩაბლის“ ფსევდონიმით გამოქვეყნდა წერილი „პოეტები წერის დროს”, რომელიც ეხებოდა: [[რობაქიძე გრიგოლ|გრ. რობაქიძეს]], პ. იაშვილს, ტ. ტაბიძეს, კ. ნადირაძეს, ს. ცირეკიძეს, ვ. გაფრინდაშვლსა და ლ. ჯაფარიძეს.
  
1923 რუსულად თარგმნა და წიგნად გამოსცა ნიკოლოზ ბარათაშვილის ლექსები. 1924 ჟურნალ „კავკასიონში“ 1914-1922 წლების ქართულ პოეზიას „დიონისური ღამე“ უწოდა. 1926 და 1937 გამოიცა მისი ლექსების კიდევ ორი კრებული. ქართულად თარგმნა ეჟენ პოტიეს, იოჰან ვოლფგანგ გოეთეს, ჰაინრიხ ჰაინეს, ვიქტორ ჰიუგოს, ედგარ ალან პოს, ალექსანდრ პუშკინის, მიხაილ ლერმონტოვის, ალექსანდრ ბლოკის, ვლადიმერ მაიაკოვსკის ნაწარმოებები. დაკრძალულია დიდუბის მწერალთა და საზოგადო მოღვაწეთა პანთეონში
+
1923 რუსულად თარგმნა და წიგნად გამოსცა ნიკოლოზ ბარათაშვილის ლექსები. 1924 ჟურნალ „კავკასიონში“ 1914-1922 წლების ქართულ პოეზიას „დიონისური ღამე“ უწოდა. 1926 და 1937 წლებში გამოიცა მისი ლექსების კიდევ ორი კრებული. ქართულად თარგმნა ეჟენ პოტიეს, იოჰან ვოლფგანგ გოეთეს, ჰაინრიხ ჰაინეს, ვიქტორ ჰიუგოს, ედგარ ალან პოს, ალექსანდრ პუშკინის, მიხაილ ლერმონტოვის, ალექსანდრ ბლოკის, ვლადიმერ მაიაკოვსკის ნაწარმოებები. დაკრძალულია დიდუბის მწერალთა და საზოგადო მოღვაწეთა პანთეონში.
:::::::::::::::::::::::::::::::::::::::::::ეკა ჯავახიშვილი
+
  
 +
::::::::::::::::::::::::::::::::::::'''''ეკა ჯავახიშვილი'''''
  
 
==ლიტერატურა==
 
==ლიტერატურა==
ხაზი 24: ხაზი 25:
 
[[კატეგორია:ცისფერყანწელები]]
 
[[კატეგორია:ცისფერყანწელები]]
 
[[კატეგორია:ქართველი მთარგმნელები]]
 
[[კატეგორია:ქართველი მთარგმნელები]]
 +
[[კატეგორია:გაფრინდაშვილები]]

მიმდინარე ცვლილება 14:17, 25 თებერვალი 2022 მდგომარეობით

ვალერიან გაფრინდაშვილი

გაფრინდაშვილი ვალერიან ივანეს ძე - (დ. - 2.I.1889, ქუთაისი - გ. - 31.1.1941, თბილისი) - პოეტი.

სარჩევი

[რედაქტირება] ბიოგრაფია

განათლება მიიღო ქუთაისის კლასიკურ გიმნაზიასა და მოსკოვის უნივერსიტეტის იურიდულ ფაკულტეტზე. 1915 გაზეთ „მეგობარში“ გამოაქვეყნა პირველი ლექსი. 1916, პაოლო იაშვილთან, ტიციან ტაბიძესთან, კოლაუ ნადირაძესთან, ივანე ყიფიანთან და სანდრო ცირეკიძესთან ერთად, ქუთაისში შექმნა „ცისფერყანწელთა“ ლიტერატურული ორდენი. 1918 ცხოვრობდა თბილისში, რედაქტორობდა ჟურნალს „მეოცნებე ნიამორები“ (1919-1924), სისტემატურად აქვეყნებდა თავის ნაწარმოებებს, თავმჯდომარეობდა საქართველოს მწერალთა კავშირის მთარგმნელობით სექციას და გაზეთ „ზარია ვოსტოკას“ მხატვრული ლიტერატურისა და ხელოვნების განყოფილებას. 1919 დაიწერა მისი ლექსი „მე და ოფელია“, 1921 - „ლოცვა“. 1919 გამოსცა ლექსების პირველი კრებული („დაისები“). 1920 წლის 18 ოქტომბერს გაზეთ „ბარრიკადის“ პირველ ნომერში გამოქვეყნდა ალექსანდრე არსენიშვილის წერილი „ოქროს ტრიტემა“, რომელშიც ის წერდა ვ. გაფრინდაშვილის შემოქმედების შესახებ. 1920 წელს თანამშრომლობდა ჟურნალთან „შვილდოსანი; 1920 წლის 8 ნოემბერს გაზეთ „ბარრიკადში“ „ტრისტან მაჩაბლის“ ფსევდონიმით გამოქვეყნდა წერილი „პოეტები წერის დროს”, რომელიც ეხებოდა: გრ. რობაქიძეს, პ. იაშვილს, ტ. ტაბიძეს, კ. ნადირაძეს, ს. ცირეკიძეს, ვ. გაფრინდაშვლსა და ლ. ჯაფარიძეს.

1923 რუსულად თარგმნა და წიგნად გამოსცა ნიკოლოზ ბარათაშვილის ლექსები. 1924 ჟურნალ „კავკასიონში“ 1914-1922 წლების ქართულ პოეზიას „დიონისური ღამე“ უწოდა. 1926 და 1937 წლებში გამოიცა მისი ლექსების კიდევ ორი კრებული. ქართულად თარგმნა ეჟენ პოტიეს, იოჰან ვოლფგანგ გოეთეს, ჰაინრიხ ჰაინეს, ვიქტორ ჰიუგოს, ედგარ ალან პოს, ალექსანდრ პუშკინის, მიხაილ ლერმონტოვის, ალექსანდრ ბლოკის, ვლადიმერ მაიაკოვსკის ნაწარმოებები. დაკრძალულია დიდუბის მწერალთა და საზოგადო მოღვაწეთა პანთეონში.

ეკა ჯავახიშვილი

[რედაქტირება] ლიტერატურა

  • ზ. ბაბუნაშვილი, თ. ნოზაძე , „მამულიშვილთა სავანე“, თბ., 1994;
  • თ. ბარბაქაძე, „ცისფერყანწელთა მეტრიკა“;
  • წგნ.: „პაოლო იაშვილი, პოეზია, პროზა, წერილები, თარგმანები. თბ., 1975;
  • ჟურ. „ცისფერიყანწები“, 1916, №1;
  • ჟურ. „ბარრიკადი“, 1920, 8 ნოემბერი.

[რედაქტირება] წყარო

საქართველოს დემოკრატიული რესპუბლიკა (1918-1921) ენციკლოპედია-ლექსიკონი

[რედაქტირება] იხილე აგრეთვე

ვალერიან გაფრინდაშვილი

პირადი ხელსაწყოები
სახელთა სივრცე

ვარიანტები
მოქმედებები
ნავიგაცია
ხელსაწყოები