ლაყ-ლაყყათი
(→წყარო) |
|||
| ხაზი 12: | ხაზი 12: | ||
==წყარო== | ==წყარო== | ||
| − | + | [[კავკასიის ხალხთა მითები და რიტუალები]] | |
[[კატეგორია:ბალყარულ-ყარაჩული მითები]] | [[კატეგორია:ბალყარულ-ყარაჩული მითები]] | ||
[[კატეგორია:მითოლოგიური პერსონაჟები]] | [[კატეგორია:მითოლოგიური პერსონაჟები]] | ||
[[კატეგორია:სულები]] | [[კატეგორია:სულები]] | ||
მიმდინარე ცვლილება 16:19, 19 დეკემბერი 2018 მდგომარეობით
ლაყ-ლაყყათ-ი (ბალყ.-ყარაჩ. Лъакъ-Лакъкъат) – მეძაღლეობის მფარველი სული ბალყარულ-ყარაჩულ მითოლოგიაში. მისი სრული სახელია „ძაღლთა ბატონი ლაყ-ლაყყათი“ (Хирмеклик бла Эгерликни иеси Лакъ-Лакъкъат). ცნობილია, როგორც უმმახანის ვაჟი (Уммаханы Лакъкъат уланы). მის სახელს ახსენებენ ღამის ახალგაზრდულ შეკრებებსა და ძაღლთა გამრავლებაზე საუბრის დროს, აგრეთვე მგლის ხახის შეკვრისა და ძაღლთა ყეფის საწინააღმდეგო შელოცვებში.
ლაყ-ლაყყათი ფლობს ჯადოსნურ თასს, რომელიც ღამით კაშკაშებს, დღისით კი შავდება. არსებობდა „ლაყ-ლაყყათის თამაში“ (Лакъ-Лакъкъат оюн), რომლის დროსაც კალოს გარშემო ფერხულში ჩაებმებოდნენ და დაგეშილ ძაღლსა და კატას წრეზე გაუშვებდნენ. საინტერესოა ითქვას, რომ ქრისტიანობის მიღებამდე სამშაბათს „ლაყყათის დღე“ (Лакъкъат-кюн) ეწოდებოდა (შემდეგ იგი გიორგის დღე“ — Гюрге/Геурге-кюн – გახდა).
[რედაქტირება] ლიტერატურა
- Каракетов М. Д. Из традиционной обрядово-культовой жизни карачаевцев. М., 1995;
- Каракетов Д. М. Традиционные верования // Карачаевцы. Балкарцы. М., 2014.
