ხელაშვილი იონა

იზრდებოდა [[ერეკლე II|მეფე ერეკლეს]] კარზე. სწავლობდა თელავის სემინარიაში. 1800 წ. [[ბერი|ბერად]] აღიკვეცა ქვაბთახევის მონასტერში. იმოგზაურა [[საქართველო]]ს სხვადასხვა კუთხეში პრაქტიკული და მეცნიერული მიზნით. შემდეგ მოსკოვს გაჰყვა [[ფარნაოზ ბატონიშვილი|ფარნაოზ ბატონიშვილს]]. 1809-12 წწ. სწავლობდა პეტერბურგის ალექსანდრე ნეველის აკადემიაში, რომლის დამთავრების შემდეგ აკურთხეს ჯერ დიაკვნად, შემდეგ — [[მღვდელი|მღვდლად]]. როგორც კარის მოძღვარი სამსახურს უწევდა [[რუსეთი|რუსეთში]] მცხოვრებ ბატონიშვილებს. იყო პეტერბურგის ქართული სალიტერატურო სკოლის აქტიური წევრი. მას დიდად აფასებდნენ (სახოტბო [[იამბიკო|იამბიკოებითაც]] ამკობდნენ) [[თეიმურაზ ბატონიშვილი (მწერალი)|თეიმურაზ]] და [[მირიან ბატონიშვილი|მირიან ბატონიშვილები]], [[პეტრე ლარაძე]] და [[სოლომონ რაზმაძე]]. მისი ღვაწლი და განსწავლულობა აღწერა [[იოანე ბატონიშვილი|იოანე ბატონიშვილმა]] თავის ცნობილ „კალმასობაში“. იონა ხელაშვილს, ფრიად მაშვრალ მოღვაწეს, ორმოცზე მეტი დასახელების ნაშრომი ეკუთვნის. მათგან უმთავრესია „ოცდათოთხმეტთა შეკითხვათა წიგნი“ (ძირითადად ფილოსოფიის პრობლემებს შეიცავს, მაგრამ [[ესთეტიკა|ესთეტიკისა]] და თეორიულ-ლიტერატურულ საკითხებსაც ეხება), „ღვთისმეტყველება სამნაწილედი“ (განხილულია ეთიკური ნორმები), [[ბიბლია|ბიბლიურ]] წიგნთა განმარტებანი, ლექსიკონი და „ქადაგებანი“.