მწვავე ბაქტერიული სინუსიტი

NPLG Wiki Dictionaries გვერდიდან
გადასვლა: ნავიგაცია, ძიება

მწვავე ბაქტერიული სინუსიტი — ამ პრობლემით მომართვიანობა საკმაოდ მაღალია. თუმცა, ხშირად ის მწვავე რინიტში ეშლებათ.

მის განვითარებას იწვევს სინუსის ბუნებრივი სავალის ობსტრუქცია და შემდგომი ბაქტერიული ინფიცირება და გართულება. შესაძლებელია თან სდევდეს მწვავე სურდოს, აუზიდან სიცივეში გამოსვლას ან გრიპს.

მისი ძირითადი სამიზნე ჰაიმორის წიაღია. აქედან გამომდინარე, მას ხალხი იცნობს ყველაზე გავრცელებული ტერმინით – ჰაიმორიტი. თუმცა, ხშირია მისი გავრცელება ეთმოიდურ, სფენოიდურ ანფრონტალურ წიაღებში. როდესაც ის ერთ წიაღს ასნებოვნებს, მას ამ წიაღის ანთებას უწოდებენ. თუ პროცესი ერთ ან მეტ წიაღზეა გავრცელებული, მას პანსინუსიტი ეწოდება.

წიაღების ანთებებს შორის, განსაკუთრებით საშიშია სფენოიდური და ეთმოიდური წიაღების ანთება. მათი ანატომიური მდებარეობის გამო (კავერნოზული სინუსების სიახლოვე), მათ შესაძლოა მოჰყვეს სიცოცხლისათვის საშიში გართულებები.

გამომწვევი ბაქტერიები: H. influenzae, St.pneumoniae, S. aureus.

ანაერობული ფლორა ხშირად ოდონტოგენური სინუსიტების დროს არის გამოვლენილი.

სარჩევი

ბანალური მწვავე სინუსიტი

კლინიკური ნიშნების მიხედვით, ამ პათოლოგიის დიაგნოსტირება არ არის ძნელი, სიმპტომებიდან სახეზეა:

— უეცარი, რეტროორბიტალური, ცალმხრივად პულსირებადი ტკივილი რომელიც ძლიერდება თავის წინ დახრის დროს;
ცხვირის ობსტრუქცია;
— ჩირქოვანი და შედედებული გამონადენი;
— ზოგადი მდომარეობის დამძიმება, შრომის უნარის დაქვეითება;
— სიცხე ყოველთვის მაღალი არ არის;

პალპაციით, წარბის და ორბიტის ქვედა მიდამო მწვავედ მტკივნეულია.

რინოსკოპიულად ჩანს ჩირქის კვალი შუა სავალიდან. სფენოიდიტის დროს კი ეს კვალი შეიძლება იყოს ხახაში ჩამავალი და არ ჩანდეს წინა რინოსკოპიით.

ყველა ამ ჩივილის და სიმპტომის შემდეგ, კლინიკური დიაგნოზის დასმა მარტივია. არც არის საჭირო რენტგენოლოგიური კვლევის ჩატარება, თუ ეს პროცესი არ არის გადასული მორეციდივე ან ქრონიკულ სინუსიტში.

მენინგიალური ნიშნების შემთხვევაში, CT კვლევა აუცილებლად სასწრაფოდ ჩასატარებელია.

მკურნალობა

ტაქტიკა ითვალისწინებს:

— ბუნებრივი სავალების გახსნას და ამის საშუალებით სინუსის დრენირებას, რისთვისაც აუცილებელია ადგილობრივი ვაზოკონსტრიქტორების გამოყენება (Polydexa, Xylasol). თუმცა, თანამედროვე კვლევები ამტკიცებს, რომ ამ პრეპარატების

გამოყენება ზომიერად არის საჭირო მუკოცილიარული მოძრაობის პარალიზების და შეფერხების თავიდან ასაცილებლად;

— ტკივილგამაყუჩებლების გამოყენებას;
— ინფექციასთან ბრძოლას ფართო სპექტრის ანტიბიოტიკოთერაპიით 7-10 დღის მანძილზე (რეკომენდებულია: Suprax 400mg,) და რეზისტენტობის შემთხვევაში, ფტორქინოლონები;
— სტეროიდულ, მოკლევადიან თერაპიას. (0,5 მგ/კგ-ზე დღეში, 4-5 დღის მანძილზე; (Medrol)

შესაძლებელია პროცესის დაჩქარება ადგილობრივი გამორეცხვებით, ე.წ. კუკუშკით. ეს მანიპულაცია ხელს უწყობს სინუსების დრენირებას. ასევე, გამორეცხვები თავად პაციენტის მიერ, იზოტონური ხსნარებით Nisita, Aqualor. ასევე, უნდა აღვნიშნოთ ლაზეროთერაპიის დადებითი როლი მკურნალობის პროცესის დაჩქარებაში. 9-10 სეანსი საგრძნობ ეფექტს იძლევა.

სპეციალისტი, თავის მხრივ, ვალდებულია მკურნალობა ბოლომდე მიიყვანოს და არ დაუშვას მის ქრონიკულ პროცესში გადასვლა მკურნალობის არასწორი ტაქტიკის არჩევით.

შეგუბებითი, ობსტრუქციული სინუსიტი

როდესაც, მედიკამენტოზური მკურნალობის მიუხედავად, სინუსიტის კლინიკური ნიშნები უარესდება ან არ გადის, შესაძლებელია პაციენტს მოძველებული მეთოდი – პუნქცია შევთავაზოთ. თუმცა, ლოგიკურად რომ ვიმსჯელოთ, პუნქცია მაინც დროებითი შველა იქნება და ასეთი პაციენტები რეციდივებით ბრუნდებიან ჩვენთან. ამიტომ, როდესაც საქმე გვაქვს ობსტრუქციულ, ჩაკეტილ სინუსიტთან, ჯობია მისი ოპერაციული მკურნალობა, რაც საბოლოოდ, უფრო კარგ შედეგს მოგვცემს და თან, პაციენტს თავიდან ააცილებს საკმაოდ მტკივნეულ მანიპულაციას.

წყარო

ოტო-რინო-ლარინგოლოგია და თავ-კისრის პათოლოგიები

პირადი ხელსაწყოები
სახელთა სივრცე

ვარიანტები
მოქმედებები
ნავიგაცია
ხელსაწყოები