სიგმატიკა
სიგმატიკა – (sygmatics), სემიოტიკაში განიხილება სემანტიკასთან ერთად. კარტოგრაფიაში ა. ასლანიკაშვილი მათ განიხილავს ცალკ-ცალკე. რუკის შედგენის დროს სიგმატიკური ურთიერთობა მყარდება მას შემდეგ, როდესაც კარტოგრაფიულ ნიშანში კოდირებული შინაარსეული მნიშვნელობა არ არის საკმარისი რუკის წასაკითხად. მათ დასაკონკრეტებლად ობიექტებს რუკაზე უკეთდება წარწერა ანუ ეძლევა სახელწოდება, მაგალითად: ქალაქი – თბილისი, მდინარე – მტკვარი, ნაკრძალი – ლაგოდეხის. სიგმატიკური ურთიერთობა განსაკუთრებულ მნიშვნელობას იძენს მაშინ, როდესაც რუკაზე წარწერები კონკრეტული გეოგრაფიული ობიექტების გარდა უკეთდება ვრცელ ტერიტორიულ ერთეულებს. ასეთი წარწერები ხშირად გვხვდება ფიზიკურ-გეოგრაფიულ (კავკასიონი, კოლხეთის დაბლობი, შიდა ქართლის ვაკე), ეთნოგრაფიულ (სვანები, თუშები, ჩერქეზები), ისტორიულ (ქიზიყი, განჯის სახანო, ტაოს სამეფო) და სხვა რუკებზე.
