ასლანიკაშვილი ალექსანდრე
ალექსანდრე ასლანიკაშვილი – (1916-1981) – საქართველოს მეცნიერებათა აკადემიის წევრ-კორესპონდენტი, ცნობილ მეცნიერს, პედაგოგს და საზოგადო მოღვაწე, ქართველი გეოგრაფი და კარტოგრაფი.
ალექსანდრე ასლანიკაშვილს (1916–1981) დიდი ღვაწლი მიუძღვის გეოგრაფიული კარტოგრაფიის სამეცნიერო და სასწავლო მიმართულებების განვითარებაში. მისი უშუალო მონაწილეობით 1964 წელს გამოიცა საქართველოს პირველი ეროვნული კომპლექსური გეოგრაფიული ატლასი, რაც აღინიშნა საქართველოს სახელმწიფო პრემიით.
ა. ასლანიკაშვილი იყო მრავალი ზოგადგეოგრაფიული და თემატური რუკის ავტორი და სამეცნიერო რედაქტორი, მონოგრაფიების და სამეცნიერო სტატიების ავტორი. საერთაშორისო აღიარება მას მოუტანა კარტოგრაფიის საგნის, მეთოდისა და ენის ფუნდამენტურმა გამოკვლევებმა. მისი პუბლიკაციები კარტოგრაფიის თეორიის, განსაკუთრებით კი, რუკის ენისა და მისი სემიოტიკური ასპექტების შესახებ, შევიდა საერთაშორისო ბიბლიოგრაფიაში, ხოლო განსაზღვრებები და ცნებები დამკვიდრდა გეოგრაფიულ კარტოგრაფიაში. იგი ერთ-ერთია კარტოსემიოტიკის პირველ მკვლევართა (მ. ბოჩაროვი, ჟ. ბერტენი) შორის. 1999 წელს იაპონელმა კარტოგრაფმა, საერთაშორისო კარტოგრაფიული ასოციაციის ვიცე-პრეზიდენტმა და თეორიული კარტოგრაფიის კომისიის თავმჯდომარე ტოსიმოტო კანაკუბომ რუსულიდან იაპონურ ენაზე თარგმნა ა. ასლანიკაშვილის „მეტაკარტოგრაფია“, როგორც მნიშვნელოვანი ნაშრომი კარტოგრაფიის თეორიაში და გამოსცა ტოკიოში.
მის უკანასკნელ ნაშრომში (1981) გეოგრაფიული კარტოგრაფია განხილულია, როგორც გეოგრაფიული მეცნიერების სისტემური ერთიანობის პრინციპულად აუცილებელი საფუძველი. ამის ნათელი დადასტურებაა გეოგრაფიული კარტოგრაფიის განვითარების ისტორია და მისი უახლესი, თანამედროვე მიმართულების − გეოინფორმაციული კარტოგრაფირების საქმიანობა კომპიუტერული რუკებისა და ატლასების შექმნის სახით.
