ფერადი წიგნები
„ფერადი წიგნები“ – პოლიტიკური დოკუმენტებისა და მასალების თემატური კრებულების სახელწოდება.
ტერმინი დაკავშირებულია წიგნის ყდის ფერთან, პირველი „ფერადი წიგნები“ – პარლამენტის მასალების და დიპლომატიური დოკუმენტების კრებულები („ლურჯი“, მოგვიანებით „თეთრი“) გამოჩნდა XVII ს-ში ინგლისში, ხოლო XIX ს-ის მე-2 ნახევარში – საფრანგეთში („ყვითელი“), იტალიაში („მწვანე“), ავსტრია-უნგრეთში „(წითელი“ და, საგარეო ვაჭრობის საკითხებზე –„ყავისფერი“) და გერმანიაში („თეთრი“ – კოლონიური პოლიტიკის საკითხებზე).
XIX-XX სს-ის მიჯნაზე „ფერადი წიგნები“ ქვეყნდებოდა ბელგიაში, ბულგარეთში. ბრაზილიაში, საბერძნეთში, დანიაში, მექსიკაში, ნიდერლანდში, პოლონეთში, პორტუგალიაში, სერბეთში, შვედეთში, იაპონიაში და სხვა ქვეყნებში.
1920-22 მთელი რიგი „წითელი წიგნები“ გამოაქვეყნა რსფსრ საგარეო საქმეთა სახკომმა. (მაგ., 1920 გამოქვეყნებული „წითელი წიგნი დიპლომატიური დოკუმენტების კრებული რუსეთ-პოლონეთის ურთიერთობათა შესახებ 1918-1920“). საერთაშორისო ორგანიზაციათა დოკუმენტების ზოგიერთი კრებული ასევე „ფერად წიგნებს“ მიეკუთვნება, მაგ, ბუნებისა და ბუნებრივი რესურსების დაცვის საერთაშორისო კავშირი გამოსცემს „წითელ წიგნს“ ცხოველებისა და მცენარეთა იშვიათი სახეობების გავრცელებისა და დაცვის ღონისძიებათა შესახებ.