წყვეტის წერტილი
NPLG Wiki Dictionaries გვერდიდან
წყვეტის წერტილი – არგუმენტის მნიშვნელობა, რომელშიც ირღვევა ფუნქციის უწყვეტობა. განიხილავენ ორი სახის წყვეტის წერტილს.
a წერტილს ეწოდება f(x) ფუნქციის I გვარის წყვეტის წერტილი, თუ არსებობს მარცხენა და მარჯვენა ზღვრები: 
f(x) = f(a-0) და 
f(x) = f(a+0) და მათგან ერთი მაინც განსხვავებულია f(a) - გან.
თუ ამ ცალმხრივი ზღვრებიდან ერთი მაინც არ არსებობს (მაგ., უდრის ± ∞-ს), მაშინ a წერტილს ეწოდება II გვარის წყვეტის წერტილი.
