ბალანჩივაძე ანდრია
მ (მომხმარებელმა Tkenchoshvili გვერდი „ბალანჩივაძე ანდრია“ გადაიტანა გვერდზე „ანდრია ბალანჩივაძე“) |
(→წყარო) |
||
| (ერთი მომხმარებლის 12 შუალედური ვერსიები არ არის ნაჩვენები.) | |||
| ხაზი 1: | ხაზი 1: | ||
| − | [[ფაილი:BalanCivaZe andria.jpg|thumb| | + | [[ფაილი:BalanCivaZe andria.jpg|thumb|150პქ|ანდრია ბალანჩივაძე]] |
| − | '''ბალანჩივაძე ანდრია მელიტონის ძე''' - (19. V. 1906, პეტერბურგი, – 28. IV. 1992, თბილისი), ქართველი კომპოზიტორი, სსრკ სახალხო არტისტი. | + | '''ბალანჩივაძე ანდრია მელიტონის ძე''' - (19. V. 1906, პეტერბურგი, – 28. IV. 1992, [[თბილისი]]), ქართველი კომპოზიტორი, სსრკ სახალხო არტისტი. |
1927 დაამთავრა თბილისის კონსერვატორიის ფორტეპიანოსა (ი. აისბერგის კლასი) და კომპოზიციის (მ. იპოლიტოვ-ივანოვის კლასი) განხრით. 1927-31 სწავლობდა ლენინგრადის კონსერვატორიაში ა. ჟიტომირსკის (კომპოზიცია) და მ. იუდინას (ფორტეპიანო) ხელმძღვანელობით. | 1927 დაამთავრა თბილისის კონსერვატორიის ფორტეპიანოსა (ი. აისბერგის კლასი) და კომპოზიციის (მ. იპოლიტოვ-ივანოვის კლასი) განხრით. 1927-31 სწავლობდა ლენინგრადის კონსერვატორიაში ა. ჟიტომირსკის (კომპოზიცია) და მ. იუდინას (ფორტეპიანო) ხელმძღვანელობით. | ||
| − | 1931-იდან ბალანჩივაძე ინტენსიურ შემოქმედებით, პედაგოგიურ და საზოგადოებრივ მოღვაწეობას ეწევა. 1931-34 კ. მარჯანიშვილის სახ. და მუშა-ახალგაზრდობის თეატრების სამუსიკო ნაწილის გამგე და კომპოზიტორია; 1937-იდან თბილისის კონსერვატორიის საკომპოზიციო კლასის ხელმძღვანელი (1940-იდან პროფესორი). 19 41-49 საქართველოს სახელმწიფო სიმფონიური ორკესტრის სამხატვრო ხელმძღვანელი. წლების მანძილზე ხელმძღვანელობდა საქართველოს კომპოზიტორთა კავშირს. ბალანჩივაძე ეროვნული საკომპოზიციო სკოლის ერთ-ერთი ფუძემდებელია. მისი მოწაფეები არიან: რ. ლაღიძე, ა. ჩიმაკაძე, ა. შავერზაშვილი, შ. მილორავა, ბ. კვერნაძე, ო. თევდორაძე, მ. დავითაშვილი და სხვ. | + | 1931-იდან ბალანჩივაძე ინტენსიურ შემოქმედებით, პედაგოგიურ და საზოგადოებრივ მოღვაწეობას ეწევა. 1931-34 კ. მარჯანიშვილის სახ. და მუშა-ახალგაზრდობის თეატრების სამუსიკო ნაწილის გამგე და კომპოზიტორია; 1937-იდან თბილისის კონსერვატორიის საკომპოზიციო კლასის ხელმძღვანელი (1940-იდან პროფესორი). 19 41-49 საქართველოს სახელმწიფო სიმფონიური ორკესტრის სამხატვრო ხელმძღვანელი. წლების მანძილზე ხელმძღვანელობდა საქართველოს კომპოზიტორთა კავშირს. ბალანჩივაძე ეროვნული საკომპოზიციო სკოლის ერთ-ერთი ფუძემდებელია. მისი მოწაფეები არიან: [[ლაღიძე რევაზ|რ. ლაღიძე]], ა. ჩიმაკაძე, ა. შავერზაშვილი, [[მილორავა შოთა|შ. მილორავა]], ბ. კვერნაძე, [[თევდორაძე ოთარ|ო. თევდორაძე]], [[დავითაშვილი მერი|მ. დავითაშვილი]] და სხვ. |
| − | ბალანჩივაძე ავტორია პირველი ქართული ბალეტისა „მთების გული“ (1936 რომელიც დაიდგა სსრკ მრავალი თეატრის სცენაზე). მასვე ეკუთვნის ბალეტები: „ცხოვრების ფურცლები“ (1961 დაიდგა სსრკ დიდ თეატრში) და „მწირი“ (1964). ოპერები „მზია“ და „ოქროს ქორწილი“. ბალანჩივაძეს დიდი ღვაწლი მიუძღვის ქართული სიმფონიური (5 სიმფონია) და საფორტეპიანო მუსიკის განვითარებაში. ფართოდ აღიარებულია მისი პირველი სიმფონია (1944), პოპულარულია III საფორტეპიანო კონცერტი (1952). აღსანიშნავია აგრეთვე ბალანჩივაძის საფორტეპიანო პიესები: „ცეკვა“, „ხორუმი“, | + | ბალანჩივაძე ავტორია პირველი ქართული [[ბალეტი|ბალეტისა]] „მთების გული“ (1936 რომელიც დაიდგა სსრკ მრავალი თეატრის სცენაზე). მასვე ეკუთვნის ბალეტები: „ცხოვრების ფურცლები“ (1961 დაიდგა სსრკ [[დიდი თეატრი|დიდ თეატრში]]) და „მწირი“ (1964). ოპერები „მზია“ და „ოქროს ქორწილი“. ბალანჩივაძეს დიდი ღვაწლი მიუძღვის ქართული სიმფონიური (5 სიმფონია) და საფორტეპიანო მუსიკის განვითარებაში. ფართოდ აღიარებულია მისი პირველი [[სიმფონია]] (1944), პოპულარულია III საფორტეპიანო კონცერტი (1952). აღსანიშნავია აგრეთვე ბალანჩივაძის საფორტეპიანო პიესები: „ცეკვა“, „ხორუმი“, „[[ბალადა]]“, „ნოქტიურნი“, „სამაია“, სიმფონიური სერათები „რიწის ტბა“, „კრწანისის ბრძოლა“. კომპოზიტორმა მუსიკალურად გააფორმა რუსთაველის სახ. თეატრში 30-ზე მეტი [[სპექტაკლი]]. |
| − | ბალანჩივაძე ორგზის იყო სსრკ სახელმწიფო პრემიის ლაურეატი (1946, 1947), ხოლო რუსთაველის სახ. პრემია მას მიენიჭა IV საფორტეპიანო კონცერტისათვის (1969). (ა. წულუკიძე.) | + | ბალანჩივაძე ორგზის იყო სსრკ სახელმწიფო პრემიის [[ლაურეატი]] (1946, 1947), ხოლო რუსთაველის სახ. პრემია მას მიენიჭა IV საფორტეპიანო კონცერტისათვის (1969). (ა. წულუკიძე.) |
| + | ==იხილეთ აგრეთვე== | ||
| + | [http://www.nplg.gov.ge/bios/ka/3507/ ანდრია ბალანჩივაძე] | ||
==წყარო== | ==წყარო== | ||
| − | მუსიკის ენციკლოპედიური ლექსიკონი | + | [[მუსიკის ენციკლოპედიური ლექსიკონი]] |
| − | + | ||
| − | + | ||
| − | + | ||
| − | + | ||
[[კატეგორია:კომპოზიტორები]] | [[კატეგორია:კომპოზიტორები]] | ||
| + | [[კატეგორია:ქართველი კომპოზიტორები]] | ||
| + | [[კატეგორია:შოთა რუსთაველის სახელობის პრემიის ლაურიატები]] | ||
| + | [[კატეგორია:საბჭოთა კავშირის სახალხო არტისტები]] | ||
| + | [[კატეგორია:საბჭოთა კავშირის სახელმწიფო პრემიის ლაურიატები ]] | ||
| + | [[კატეგორია:საქართველოს კომპოზიტორთა კავშირის თავმჯდომარეები]] | ||
| + | [[კატეგორია:ბალანჩივაძეები]] | ||
მიმდინარე ცვლილება 15:31, 2 მაისი 2025 მდგომარეობით
ბალანჩივაძე ანდრია მელიტონის ძე - (19. V. 1906, პეტერბურგი, – 28. IV. 1992, თბილისი), ქართველი კომპოზიტორი, სსრკ სახალხო არტისტი.
1927 დაამთავრა თბილისის კონსერვატორიის ფორტეპიანოსა (ი. აისბერგის კლასი) და კომპოზიციის (მ. იპოლიტოვ-ივანოვის კლასი) განხრით. 1927-31 სწავლობდა ლენინგრადის კონსერვატორიაში ა. ჟიტომირსკის (კომპოზიცია) და მ. იუდინას (ფორტეპიანო) ხელმძღვანელობით.
1931-იდან ბალანჩივაძე ინტენსიურ შემოქმედებით, პედაგოგიურ და საზოგადოებრივ მოღვაწეობას ეწევა. 1931-34 კ. მარჯანიშვილის სახ. და მუშა-ახალგაზრდობის თეატრების სამუსიკო ნაწილის გამგე და კომპოზიტორია; 1937-იდან თბილისის კონსერვატორიის საკომპოზიციო კლასის ხელმძღვანელი (1940-იდან პროფესორი). 19 41-49 საქართველოს სახელმწიფო სიმფონიური ორკესტრის სამხატვრო ხელმძღვანელი. წლების მანძილზე ხელმძღვანელობდა საქართველოს კომპოზიტორთა კავშირს. ბალანჩივაძე ეროვნული საკომპოზიციო სკოლის ერთ-ერთი ფუძემდებელია. მისი მოწაფეები არიან: რ. ლაღიძე, ა. ჩიმაკაძე, ა. შავერზაშვილი, შ. მილორავა, ბ. კვერნაძე, ო. თევდორაძე, მ. დავითაშვილი და სხვ.
ბალანჩივაძე ავტორია პირველი ქართული ბალეტისა „მთების გული“ (1936 რომელიც დაიდგა სსრკ მრავალი თეატრის სცენაზე). მასვე ეკუთვნის ბალეტები: „ცხოვრების ფურცლები“ (1961 დაიდგა სსრკ დიდ თეატრში) და „მწირი“ (1964). ოპერები „მზია“ და „ოქროს ქორწილი“. ბალანჩივაძეს დიდი ღვაწლი მიუძღვის ქართული სიმფონიური (5 სიმფონია) და საფორტეპიანო მუსიკის განვითარებაში. ფართოდ აღიარებულია მისი პირველი სიმფონია (1944), პოპულარულია III საფორტეპიანო კონცერტი (1952). აღსანიშნავია აგრეთვე ბალანჩივაძის საფორტეპიანო პიესები: „ცეკვა“, „ხორუმი“, „ბალადა“, „ნოქტიურნი“, „სამაია“, სიმფონიური სერათები „რიწის ტბა“, „კრწანისის ბრძოლა“. კომპოზიტორმა მუსიკალურად გააფორმა რუსთაველის სახ. თეატრში 30-ზე მეტი სპექტაკლი.
ბალანჩივაძე ორგზის იყო სსრკ სახელმწიფო პრემიის ლაურეატი (1946, 1947), ხოლო რუსთაველის სახ. პრემია მას მიენიჭა IV საფორტეპიანო კონცერტისათვის (1969). (ა. წულუკიძე.)
