გაბუნია ნოდარ
(→იხილე აგრეთვე) |
|||
| (ერთი მომხმარებლის ერთი შუალედური ვერსია არ არის ნაჩვენები.) | |||
| ხაზი 4: | ხაზი 4: | ||
დაამთავრა მოსკოვის კონსერვატორია (1957) და ასპირანტურა (1961) ფორტეპიანოს განხრით (ხელმძღვანელი [[გოლდენვეიზერი ალექსანდრე|ა. გოლდენვეიზერი]]), ხოლო 1962 კომპოზიციის განხრით (ხელმძღვანელი ა. ხაჩატურიანი). | დაამთავრა მოსკოვის კონსერვატორია (1957) და ასპირანტურა (1961) ფორტეპიანოს განხრით (ხელმძღვანელი [[გოლდენვეიზერი ალექსანდრე|ა. გოლდენვეიზერი]]), ხოლო 1962 კომპოზიციის განხრით (ხელმძღვანელი ა. ხაჩატურიანი). | ||
| − | 1962-იდან მოღვაწეობდა თბილისში (კონსერვატორიის პროფესორი, საფორტეპიანო კათედრის გამგე – 1965, რექტორი – 1984), გამოდიოდა კონცერტებით როგორც პიანისტი (პირველმა საქართველოში შეასრულა [[ბეთჰოვენი ლუდვიგ ვან|ბეთჰოვენის]] ყველა საფორტეპიანო სონატა, 1970, [[ბარტოკი ბელა|ბარტოკის]] საფორტეპიანო შემოქმედების პროპაგანდისტი იყო). | + | 1962-იდან მოღვაწეობდა თბილისში (კონსერვატორიის პროფესორი, საფორტეპიანო კათედრის გამგე – 1965, რექტორი – 1984), გამოდიოდა კონცერტებით როგორც პიანისტი (პირველმა საქართველოში შეასრულა [[ბეთჰოვენი ლუდვიგ ვან|ბეთჰოვენის]] ყველა საფორტეპიანო [[სონატა]], 1970, [[ბარტოკი ბელა|ბარტოკის]] საფორტეპიანო შემოქმედების პროპაგანდისტი იყო). |
გაბუნია ავტორია 2 მუსიკალური კომედიისა: „ყვარყვარე თუთაბერი“ (1973) და „ხე ჭრიალებს“ (1979), დაიდგა [[თბილისის მუსიკალური კომედიის თეატრი|თბილისის მუსიკის კომედიის თეატრში]] (1974, 1979), 2 სიმფონიისა (1972, 1984), 3 საფორტეპიანო კონცერტისა (1961, 1976, 1986); მასვე ეკუთვნის სონატა საყვირის, ფორტეპიანოსა და დასარტყმელი საკრავებისათვის (1980). სონატები და პიესები ფორტეპიანოსათვის, ორგანისათვის, 2 სიმებიანი კვარტეტი, საფორტეპიანო ტრიო, კამერულ-ვოკალური ნაწარმოებები, მ. შ. ცნობილი „იგავი“ (ს.ს. ორბელიანის მიხედვით, 1964, იუნესკოს საერთაშორისო პრემია, 1965), [[მუსიკა]] [[თეატრი|თეატრისა]] და კინო-ფილმებისათვის („ვედრება“, „ნერგები“, „აურზაური სალხინეთში“) და სხვ. გაბუნიამ აღზარდა ნიჭიერ პიანისტთა პლეადა. | გაბუნია ავტორია 2 მუსიკალური კომედიისა: „ყვარყვარე თუთაბერი“ (1973) და „ხე ჭრიალებს“ (1979), დაიდგა [[თბილისის მუსიკალური კომედიის თეატრი|თბილისის მუსიკის კომედიის თეატრში]] (1974, 1979), 2 სიმფონიისა (1972, 1984), 3 საფორტეპიანო კონცერტისა (1961, 1976, 1986); მასვე ეკუთვნის სონატა საყვირის, ფორტეპიანოსა და დასარტყმელი საკრავებისათვის (1980). სონატები და პიესები ფორტეპიანოსათვის, ორგანისათვის, 2 სიმებიანი კვარტეტი, საფორტეპიანო ტრიო, კამერულ-ვოკალური ნაწარმოებები, მ. შ. ცნობილი „იგავი“ (ს.ს. ორბელიანის მიხედვით, 1964, იუნესკოს საერთაშორისო პრემია, 1965), [[მუსიკა]] [[თეატრი|თეატრისა]] და კინო-ფილმებისათვის („ვედრება“, „ნერგები“, „აურზაური სალხინეთში“) და სხვ. გაბუნიამ აღზარდა ნიჭიერ პიანისტთა პლეადა. | ||
| ხაზი 15: | ხაზი 15: | ||
==წყარო== | ==წყარო== | ||
| − | მუსიკის ენციკლოპედიური ლექსიკონი | + | [[მუსიკის ენციკლოპედიური ლექსიკონი]] |
| + | |||
==იხილე აგრეთვე== | ==იხილე აგრეთვე== | ||
[http://www.nplg.gov.ge/bios/ka/00002539/ ნოდარ გაბუნია] | [http://www.nplg.gov.ge/bios/ka/00002539/ ნოდარ გაბუნია] | ||
მიმდინარე ცვლილება 00:22, 11 მაისი 2025 მდგომარეობით
გაბუნია ნოდარ კალისტრატეს ძე - (9. VIII. 1933, თბილისი, – 31. VIII. 2000, იქვე), ქართველი კომპოზიტორი, პიანისტი, პედაგოგი. საქართველოს სახალხო არტისტი (1982), ზ. ფალიაშვილის სახელობის პრემიის ლაურეატი (1985), თბილისის სახელმწიფო კონსერვატორიის რექტორი (1984-2000), საქართველოს კომპოზიტორთა კავშირის მდივანი (1973-79) და თავმჯდომარე (1996-97).
დაამთავრა მოსკოვის კონსერვატორია (1957) და ასპირანტურა (1961) ფორტეპიანოს განხრით (ხელმძღვანელი ა. გოლდენვეიზერი), ხოლო 1962 კომპოზიციის განხრით (ხელმძღვანელი ა. ხაჩატურიანი).
1962-იდან მოღვაწეობდა თბილისში (კონსერვატორიის პროფესორი, საფორტეპიანო კათედრის გამგე – 1965, რექტორი – 1984), გამოდიოდა კონცერტებით როგორც პიანისტი (პირველმა საქართველოში შეასრულა ბეთჰოვენის ყველა საფორტეპიანო სონატა, 1970, ბარტოკის საფორტეპიანო შემოქმედების პროპაგანდისტი იყო).
გაბუნია ავტორია 2 მუსიკალური კომედიისა: „ყვარყვარე თუთაბერი“ (1973) და „ხე ჭრიალებს“ (1979), დაიდგა თბილისის მუსიკის კომედიის თეატრში (1974, 1979), 2 სიმფონიისა (1972, 1984), 3 საფორტეპიანო კონცერტისა (1961, 1976, 1986); მასვე ეკუთვნის სონატა საყვირის, ფორტეპიანოსა და დასარტყმელი საკრავებისათვის (1980). სონატები და პიესები ფორტეპიანოსათვის, ორგანისათვის, 2 სიმებიანი კვარტეტი, საფორტეპიანო ტრიო, კამერულ-ვოკალური ნაწარმოებები, მ. შ. ცნობილი „იგავი“ (ს.ს. ორბელიანის მიხედვით, 1964, იუნესკოს საერთაშორისო პრემია, 1965), მუსიკა თეატრისა და კინო-ფილმებისათვის („ვედრება“, „ნერგები“, „აურზაური სალხინეთში“) და სხვ. გაბუნიამ აღზარდა ნიჭიერ პიანისტთა პლეადა.
(გ. ტორაძე)
[რედაქტირება] წყარო
მუსიკის ენციკლოპედიური ლექსიკონი
