ამირანაშვილი პეტრე
(→წყარო) |
|||
| ხაზი 1: | ხაზი 1: | ||
| − | [[ფაილი:Petre amiranaSvili.jpg|thumb| | + | [[ფაილი:Petre amiranaSvili.jpg|thumb|130პქ|პეტრე ამირანაშვილი]] |
| − | '''პეტრე ამირანაშვილი''' - (16. XI. 1907, სოფ. ნიგოეთი, ახლანდელი ლანჩხუთის რაიონი, – 26. XI. 1976, [[თბილისი]]), [[ქართველები|ქართველი]] მომღერალი (ბარიტონი), [[საქართველო|საქართველოს]], სსრკ და სომხეთის სახალხო არტისტი. | + | '''პეტრე ამირანაშვილი''' - (16. XI. 1907, სოფ. ნიგოეთი, ახლანდელი ლანჩხუთის რაიონი, – 26. XI. 1976, [[თბილისი]]), [[ქართველები|ქართველი]] მომღერალი ([[ბარიტონი (ხმა)|ბარიტონი]]), [[საქართველო|საქართველოს]], სსრკ და სომხეთის სახალხო არტისტი. |
| − | 1930 წ. დაამთავრა [[თბილისის ვანო სარაჯიშვილის სახელობის სახელმწიფო კონსერვატორია|თბილისის კონსერვატორია]] (პროფ. [[ბახუტაშვილი-შულგინა ოლღა|ო. ბახუტაშვილ-შულგინას]] კლასი). იმავე წლიდან თბილისის ოპერისა და ბალეტის | + | 1930 წ. დაამთავრა [[თბილისის ვანო სარაჯიშვილის სახელობის სახელმწიფო კონსერვატორია|თბილისის კონსერვატორია]] (პროფ. [[ბახუტაშვილი-შულგინა ოლღა|ო. ბახუტაშვილ-შულგინას]] კლასი). იმავე წლიდან [[თბილისის ოპერისა და ბალეტის თეატრი]]ს [[სოლისტი]]ა. მას დიდი ღვაწლი მიუძღვის ქართული საოპერო ხელოვნების ჩამოყალიბებასა და განვითარებაში. მის შემოქმედებას ახასიათებს ეროვნული თვითმყოფადობა, მგზნებარე ტემპერამენტი და ვოკალურ-დრამატული განსახიერების სანიმუშო მთლიანობა. |
| − | აღსანიშნავია მისი პარტიები: ევგენი ონეგინი ( | + | აღსანიშნავია მისი პარტიები: ევგენი ონეგინი ([[ჩაიკოვსკი პეტრე|ჩაიკოვსკის]] „ევგენი ონეგინი“)„ ამონასრო, რიგოლეტო, დი-ლუნა, იაგო ([[ვერდი ჯუზეპე|ვერდის]] „[[აიდა (ვერდი)|აიდა]]“, „[[რიგოლეტო (ვერდი)|რიგოლეტო]]“, „ტრუბადური“, „ოტელო“), ესკამილიო ([[ბიზე ჟორჟ|ბიზე]]ს „კარმენი“), ფიგარო ([[როსინი ჯოაკინო|როსინი]]ს „[[სევილიელი დალაქი (როსინი)|სევილიელი დალაქი]]“), ტონიო ([[ლეონკავალო რუჯერო|ლეონკავალო]]ს „ჯამბაზები“), სკარპია ([[პუჩინი ჯაკომო|პუჩინი]]ს „ტოსკა“), კიაზო, მურმანი ([[ფალიაშვილი ზაქარია|ფალიაშვილი]]ს „დაისი“, „აბესალომ და ეთერი“), ჩალხია ([[თაქთაქიშვილი ოთარ|ო. თაქთაქიშვილის]] „მინდია“)„ გადაღებულია კინოფილმში „ქეთო და კოტე“ (თავადი ლევანი), სსრკ სახელმწიფო (1947) და ზ. ფალიაშვილის სახელობის. (1971) პრემიების [[ლაურეატი]]. |
მიმდინარე ცვლილება 13:17, 21 მაისი 2025 მდგომარეობით
პეტრე ამირანაშვილი - (16. XI. 1907, სოფ. ნიგოეთი, ახლანდელი ლანჩხუთის რაიონი, – 26. XI. 1976, თბილისი), ქართველი მომღერალი (ბარიტონი), საქართველოს, სსრკ და სომხეთის სახალხო არტისტი.
1930 წ. დაამთავრა თბილისის კონსერვატორია (პროფ. ო. ბახუტაშვილ-შულგინას კლასი). იმავე წლიდან თბილისის ოპერისა და ბალეტის თეატრის სოლისტია. მას დიდი ღვაწლი მიუძღვის ქართული საოპერო ხელოვნების ჩამოყალიბებასა და განვითარებაში. მის შემოქმედებას ახასიათებს ეროვნული თვითმყოფადობა, მგზნებარე ტემპერამენტი და ვოკალურ-დრამატული განსახიერების სანიმუშო მთლიანობა.
აღსანიშნავია მისი პარტიები: ევგენი ონეგინი (ჩაიკოვსკის „ევგენი ონეგინი“)„ ამონასრო, რიგოლეტო, დი-ლუნა, იაგო (ვერდის „აიდა“, „რიგოლეტო“, „ტრუბადური“, „ოტელო“), ესკამილიო (ბიზეს „კარმენი“), ფიგარო (როსინის „სევილიელი დალაქი“), ტონიო (ლეონკავალოს „ჯამბაზები“), სკარპია (პუჩინის „ტოსკა“), კიაზო, მურმანი (ფალიაშვილის „დაისი“, „აბესალომ და ეთერი“), ჩალხია (ო. თაქთაქიშვილის „მინდია“)„ გადაღებულია კინოფილმში „ქეთო და კოტე“ (თავადი ლევანი), სსრკ სახელმწიფო (1947) და ზ. ფალიაშვილის სახელობის. (1971) პრემიების ლაურეატი.
