არამეული არმია
არამეული არმია - ქვეითების, ეტლოსნებისა და ცხენოსნებისგან შედგებოდა. არამელები ისტორიაში პირველები იყვნენ, ვინც ცხენოსანი ჯარი გამოიყენეს. არამეული არმიის რიცხოვნობა ძალიან დიდი იყო, რაც იქიდანაც ჩანს, რომ ზობახის, ბეთ-რეხობის, მააკახის და ტობის სამეფოებმა ისრაელის მეფე დავითის წინააღმდეგ 40000 ჯარისკაცი შეკრიბეს.
არამელების შესახებ ყველაზე მნიშვნელოვანი წყაროა სალამანასარ III-ის დოკუმენტი, სადაც აღწერილია ძვ.წ. 853 წელს სირიულ-პალესტინური არმიის რიცხოვნობა და შემადგენლობა. ასურელებმა გააზვიადეს მტრის რიცხოვნობა, რათა თავიანთი დამარცხების მიზეზი ამით ავხსნათ, თუმცა დაახლოებითი შემადგენლობა ცნობილია, დამასკოს სამეფო: 1200 ეტლი, 20000 ქვეითი, სიანას სამეფო: 30 ეტლი, 10000 ქვეითი, არკადის სამეფო: 10 ეტლი, 10000 ქვეითი, მუსრის სამეფო: 1000 ქვეითი, ამონიტელთა სამეფო: 1000 ქვეითი, ქვეს სამეფო: 500 ქვეითი, უსანატას (უსნუ) სამეფო: 200 ქვეითი. მთლიანი ჯარი: 1240 ეტლი, 1200 ცხენოსანი და 42700 ქვეითი. ზოგიერთი ისტორიკოსის აზრით ცხენოსან ჯარში იმ ცხენებსაც თვლიან, რომელიც ეტლებისთვის ჰყავდათ სათადარიგოდ. თუმცა ისტორიაში ცნობილია, რომ ამ პერიოდში სირიელებს უკვე ჰყავდათ ცხენოსანი ჯარი და ეტლის ცხენები კავალერიაში არ უნდა ითვლებოდეს.
არამეულ ეტლში ორი კაცი იჯდა, რომელთაგან ერთი ეტლს მართავდა, მეორე კი იბრძოდა. ეტლის მებრძოლები ქვეითების (მშვილდოსნების) რიგებიდან იყვნენ.
არამეული ქვეითი ჯარი შუბებითა და ფარებით იყო შეიარაღებული და მთავარ დამრტყმელ ძალას წარმოადგენდა, ასევე ჯარში შედიოდნენ მსუბუქი ქვეითები: მშვილდოსნები და შურდულოსნები, რომელთა შემადგენლობაში შედიოდა მშვილდ-ისარი, დროტიკი (სატყორცნი შუბი) და შუბი.
