ვალტასარი
ვალტასარი - (ვალტასარი, ბელშაცარი, ბელ-შარ-უცური) – ბაბილონის X დინასტიის უკანასკნელი მეფის, ნაბონიდის ვაჟი და თანამმართველთ ბიბლიური წინასწარმეტყველის, დანიელის მიხედვით ქალდეველთა უკანასკნელი მმართველი.
როდესაც მეფე ნაბონიდი არაბეთში სალაშქროდ გაემართა, ვალტასარი ქვეყნის ფაქტიურ მმართველად იქცა. მისი მმართველობის ბოლოსათვის ბაბილონის იმპერია დასუსტებული იყო და სიღარიბე და შიმშილობა სუფევდა.
მეფე ვალტასარი დაიღუპა ძვ.წ. 539 წელს, როდესაც ბაბილონი სპარსეთის მეფემ, კიროს II-მ აიღო.
ბიბლიაში, დანიელის წიგნის მიხედვით ვალტასარი ნაბუქოდონოსორის ვაჟია. თუმცა ეს წყარო პირდაპირი გაგებით არაზუსტია, რადგან ბიბლიაში სიტყვა „შვილი“ ზოგჯერ გამოიყენება, როგორც „შთამომავალი“, მაგალითად იესო ქრისტე მოიხსენიება, როგორც მეფე დავითის ძე. შეიძლება ვივარაუდოთ, რომ ვალტასარი ნაბუქოდონოსორის შვილი იყო და ნაბონიდმა ის მხოლოდ იშვილა, როგორც ტახტის მემკვიდრე.
დანიელის წიგნში წერია, რომ იმ ღამეს, როდესაც სპარსელებმა ბაბილონი აიღეს, მეფე ვალტასარს დიდი ნადიმი ჰქონდა გამართული და ღვინოს იერუსალიმის ტაძრის წმინდა ჭურჭლიდან მიირთმევდა. ამ დროს მისი წინ, სასახლის კედელზე თეთრი მანათობელი ასოებით დაიწერა: „მენე, მენა ტეკელ, უპარსილ“ დანიელ წინასწარმეტყველმა ღმერთის მიერ დაწერილი ეს ებრაული წარწერა ასე გადათარგმნა: „შენ აიწონე და მსუბუქი გამოდექი“, ანუ ღმერთმა ანიშნა მეფეს, რომ ის მეფობისათვის უღირსი იყო და მალე დაკარგავდა ტახტს. იმავე ღამეს სპარსელებმა ბაბილონი აიღეს და ვალტასარი მოკლეს.
