მჭიდა მასალები
მჭიდა მასალები – მინერალური და ორგანული ნივთიერებები, რომლებსაც იყენებენ ბეტონისა და დუღაბის მოსამზადებლად, სამშენებლო კონსტრუქციების ცალკეული ელემენტების დასამაგრებლად, ჰიდროსაიზოლაციოდ და სხვ.
შედგენილობის, გამყარების პირობების, ძირითადი თვისებებისა და გამოყენების სფეროს მიხედვით მჭიდა მასალები არის ჰიდრავლიკური, ჰაერული, ავტოკლავური გამყარებისა და მჟავამედეგი. ჰიდრავლიკური მჭიდა მასალები წყალთან შერევისა და ჰაერზე წინასწარი გამყარების შემდეგ უფრო მტკიცდება და დიდხანს ინარჩუნებს სიმტკიცეს ჰაერზეც და წყალშიც ან მხოლოდ წყალში (პორტლანდცემენტი და მისი სახესხვაობანი, პუცოლანიანი, წიდისა და თიხამიწოვანი ცემენტი, ჰიდრავლიკური კირი და სხვ.). ჰაერული მჭიდა მასალები მყარდება და ხანგრძლივად ინარჩუნებს სიმტკიცეს მხოლოდ ჰაერზე (სამშენებლო თაბაშირი, ანჰიდრიდული ცემენტი, კაუსტიკური მაგნეზიტი, დოლომიტი). ავტოკლავური გამყარების (კირკაჟმიწოვანი, ქვიშოვანი პორტლანდცემენტი) ეფექტურად მყარდება მხოლოდ ავტოკლავებში მაღალი წნევის წყლის ორთქლით დამუშავებისას. მჟავამედეგი მჭიდა მასალები ჰაერზე გამყარების შემდეგ ხანგრძლივად ინარჩუნებენ სიმტკიცეს მჟავების ზემოქმედებისას. ორგანულია მჭიდა მასალები (ასფალტი, ბიტუმი, კუპრი და სხვ.), რომლებსაც შეუძლიათ პლასტიკური მდგომარეობიდან მყარ მდგომარეობაში გადასვლა.
მჭიდა ჰაერული ნივთიერებები
მჭიდა მასალების ჯგუფი (კირი ჰაერული ჩამქრალი, კირი დაფქული ჩაუმქრალი; თაბაშიროვანი, მაგნეზიური შემკვრელი; თხევადი მინა), რომლებიც მხოლოდ ჰაერზე მაგრდება და იღებს სიმტკიცეს.
მჭიდა ჰიდრავლიკური ნივთიერებები
შემკვრელების ყველაზე მრავალრიცხოვანი ჯგუფი, რომელთა გამაგრება, სიმტკიცის მიღება და შენარჩუნება ხდება ჰაერზე და წყალში (ჰიდრავლიკური ცემენტი, პორტლანდცემენტი, რომანცემენტი და სხვ.).
