ნეჟდანოვა ანტონინა
ანტონინა ნეჟდანოვა — (4.(16) ივნისი 1873, კრივაიაბალკა, ახლანდელი სარატის რ-ნი, ოდესის ოლქი – 26 ივნისი 1950, მოსკოვი), რუსი მომღერალი (ლირიკულ-კოლორატურული სოპრანო). სსრკ სახხალხო არტისტი (1936), ხელოვნებათმცოდნეობის დოქტორი (1944).
1899-1902 სწავლობდა მოსკოვის კონსერვატორიაში (უ. მაზეტის კლასი), 1902 – იდან მოსკოვის დიდი თეატრის სოლისტი იყო. 1912 გამოდიოდა პარიზის „გრანდ ოპერაში“. ანტონინა ნეჟდანოვას ქონდა ნაზი ტემბრის, დიდი დიაპაზონის სოპრანო, რომელსაც ახასიათებს სრული ხმოვანება ყველა რეგისტრში, კანტილენა და ვირტუოზული კოლორატურა.
მნიშვნელოვანი პარტიები: ანტონიდა (გლინკას „სიცოცხლე მეფისათვის“), ჯილდა (ვერდის „რიგოლეტო“), ლიუდმილა (გლინკას „რუსლან და ლიუდმილა“), როზინა (როსინის „სევილიელი დალაქი“), ტატიანა (ჩაიკოვსკის „ევგენი ონეგინი“), ელზა (ვაგნერის „ლოენგრინი“) და სხვ. ანტონინა ნეჟდანოვას უცვლელი პარტნიორი იყო ლ. სობინოვი. 1943 – იდან მოსკოვის კონსერვატორიის პროფესორი. სსრკ სახელმწიფო პრემია (1943).
