ქრონიკული ფარინგიტი

ქრონიკული ფარინგიტი — ხახის ადგილმდებარეობიდან გამომდინარე, მისი ლორწოვანი გარსი შესაძლოა დაზიანდეს სამი მიზეზის გამო:

1. სასუნთქი გზების პათოლოგიები: უკანა რინორეა, ცხვირის ობსტრუქცია, რომელიც იწვევს პირით სუნთქვას და ამით ლორწოვანის გაშრობას;
2. საჭმლის მომნელებელი სისტემის პათოლოგიები და აგრესიული აგენტები – ალკოჰოლი და რეფლუქს ეზოფაგიტი;
3. ზოგადი მიზეზები, როგორიცაა: ალერგია და ლორწოვანზე განლაგებული ლიმფოიდური ქსოვილის ანთება;

მიზეზების მიხედვით, დათვალიერების დროს, კლინიკური ასპექტი შეიძლება იყოს სხვადასხვაგვარი:

— შეშუპებითი ფარინგიტი, ლორწოვანი გარსის შეშუპებით და ჰიპერემიით;

— კატარალური ფარინგიტი ლორწოვანის ჰიპერსეკრეციით;

— ჰიპერტროფიული ფარინგიტი, როდესაც ხახის ლიმფოიდური ქსოვილის ჰიპერტროფია იწვევს, ჟელესმაგვარ და გამკვრივებულ სეკრეტთან ერთად, საგრძნობ შეშუპებას და სანათურის შევიწროებას;

— ატროფიული ფარინგიტი, როდესაც ხახის უმეტეს ზედაპირზე ჩანს გათხელებული და განლეული ლორწოვანი გარსი;

ნებისმიერი ქრონიკული ფარინგიტის მკურნალობა, უპირველეს ყოვლისა, დაფუძნებულია:

— ანამნეზის შეკრებაზე;

— დანამატი წიაღების და ცხვირის ღრუს დეტალურ დათვალიერებაზე;

— უკანა რინორეის და ინფექციური სეკრეტის არსებობის აღმოჩენაზე;

— გასტროენტეროლოგიური პრობლემის არსებობის გარკვევაზე, რადგანაც რეფლუქსის არსებობის დროს, კატარალური ფარინგიტების მკურნალობა უშედეგოა, თუ მიზეზი არ მოიხსნა. ეს მიზეზი ხშირად არც აწუხებს პაციენტს, რადგანაც ვერ გრძნობს მას;

ასეთი ფარინგიტების ადგილობრივი მკურნალობა ეტიოლოგიური ფაქტორების მოხსნის გარეშე, უშედეგოა.

NOTA BENE ხახის ლორწოვანი გარსის ანთება ხშირად არის ზემოთ ან ქვემოთ მდებარე ორგანოების პათოლოგიური ფუნქციონირების მეორადი პროცესი, რომელიც, შესაძლოა, არც იყოს შემჩნეული პაციენტის მიერ.

წყარო

ოტო-რინო-ლარინგოლოგია და თავ-კისრის პათოლოგიები