გამრეკელი ბარბარე
გამრეკელი ბარბარე (ბაბო) ალექსანდრეს ასული - (დ. - 3.VI.1893, ქუთაისი - გ. - 15.X.1970, თბილისი) - ქართველი მსახიობი, საქართველოს დამსახურებული არტისტი. ქართველი მომღერლის დავით გამრეკელისა და რეჟისორ ბორის გამრეკელის და.
სარჩევი |
ბიოგრაფია
1913 წელს სასცენო მოღვაწეობა დაიწყო მოსკოვში, კოტე მარჯანიშვილის ხელმძღვანელობით მოქმედ „თავისუფალ თეატრში“. 1916 წელს დაბრუნდა სამშობლოში და მოღვაწეობდა ქუთაისისა და თბილისის თეატრებში. ბ. გამრეკელის თეატრით დაინტერესება არ იყო შემთხვევითი. ეფემია მესხი იყო ბაბოს დეიდა და მისმა განსაკუთრებულმა სიყვარულმა განაპირობა ქალიშვილის მომავალი. მოსკოვამდე ბაბოს ოჯახი ცხოვრობდა ბაქოში და იგი, ჯერ კიდევ ბავშვი, მონაწილეობდა იქაური ქართული თეატრის წარმოდგენებში.
საქართველოში დაბრუნებული ნიჭიერი ახალგაზრდა, თეატრალურ მოღვაწეობასთან ერთად, ეუფლება სიმღერის ხელოვნებას თბილისის კონსერვატორიაში. 1916 საფრანგეთიდან ჩამოვიდა რეჟისორი გიორგი ჯაბადარი, რომელმაც თბილისში საფუძველი ჩაუყარა დრამატულ სტუდიას. აქ სწავლობდნენ ვ. ანჯაფარიძე, მ. ჭიაურელი, ა. ვასაძე და, მასთან ერთად, ბ. გამრეკელი. 1920 წლიდან იგი სახელმწიფო დრამის თეატრის მსახიობია, დაახლოებით 6 წლის განმავლობაში იგი მოღვაწეობს კოტე მარჯანიშვილის ხელმძღვანელობით. 1948 წლიდან გარდაცვალებამდე იყო ამავე თეატრის მუზეუმისა და ბიბლიოთეკის გამგე.
ქართულ თეატრში ბაბო გამრეკელმა შექმნა დაუვიწყარი სახეები: ელენე („მარინე“), ელისაბედი („სანაპიროზე“), ხლოპოვის ცოლი („რევიზორი“), ჰორტენზია („სასტუმროს დიასახლისი“), გრაფინია ალმავივა („ფიგაროს ქორწინება“), მარეხი („მზის დაბნელება საქართველოში“), აგრაფინა („გუშინდელნი“), ისახარ („ღალატი“) და სხვა. დაკრძალულია მწერალთა და საზოგადო მოღვაწეთა დიდუბის პანთეონში.
მერაბ გეგია
ლიტერატურა
ზ. ბაბუნაშვილი, თ. ნოზაძე, „მამულიშვილთა სავანე“, თბ., 1994
წყარო
საქართველოს დემოკრატიული რესპუბლიკა (1918-1921) ენციკლოპედია-ლექსიკონი
