ეირენე
ეირენე – (ბერძნ.) (ირენე, ირინე). მშვიდობის განსახიერება. თავად ეს სიტყვა ითარგმნება, როგორც „მშვიდობა“. რომაულ მითოლოგიაში ეირენეს შეესატყვისება პაქსი. უძველეს ხანებში ეირენეს კულტი არ არსებობდა, მისი სახელი არ მოიხსენიება მითებში. მოგვიანებით ეირენეს თვლიდნენ ჰორად (ისევე როგორც ევნომიასა და დიკეს), რომელიც იშვა ზევსისა და თემისის სიყვარულის შედეგად. თავდაპირველად იგი წლის დროთა ცვლას განასახიერებდა და მხოლოდ კლასიკური ეპოქის ათენში აღიარეს მშვიდობის ქალღმერთად. განუწყვეტელმა ომებმა ეირენეს კულტის მნიშვნელობა გააძლიერეს და უკვე ძვ.წ. IV საუკუნის ათენში მას სამსხვერპლოც კი აუგეს. როგორც ჩანს, სწორედ ამ დროს შექმნა კეფისოდოტოსმა მისი ცნობილი ქანდაკება – „ეირენე, რომელსაც ხელში უჭირავს სიმდიდრის ღვთაება, ჩვილი პლუტოსი“.
ეირენეს სახე ხშირად გვხვდება გვიანი ხანის პოეზიასა და დრამატურგიაში. ანტიკურ ხელოვნებაში ეირენეს წარმოსახავდნენ ახალგაზრდა ქალად, რომელსაც ხელთ ეპყრა სიუხვის რქა ან დაფნის რტო.
