ღუმელი

ღუმელი – მოწყობილობა, რომელშიც სათბობის წვის ან ქიმიური რეაქციის (ზოგჯერ ელექტრული ენერგიის გარდაქმნის) შედეგად გამოიყოფა სითბო, რომელიც გამოიყენება მასალების სითბური დამუშავებისათვის. ტექნოლოგიური დანიშნულების მიხედვით ღუმლების შემდეგი სახეებია ცნობილი:
1) მასალებისგან ტენის მოცილების (გამოსაშრობი ღუმელი);
2) გამახურებელი (გამახურებელი ჭა, თერმული ღუმელი);
3) გამოსაწვავი;
4) სადნობი;
5) მასალების დაშლისა (დისოციაციის) და აქროლადობის.

დანიშნულების მრავალფეროვნებით გამოწვეულია ღუმლების კონსტრუქციული მრავალსახეობაც. მბრუნავი ღუმელი შედის ცემენტის მშრალი და სველი მეთოდებით წარმოების საღუმელე აგრეგატების შემადგენლობაში, რომელშიც მთავრდება კლინკერის წარმოქმნის პროცესი ან მიმდინარეობს მასალის თერმოქიმიური დამუშავების მთელი პროცესი (სველი მეთოდი) – შრობა, შეთბობა, დეკარბონიზაცია და სხვ. ღუმლის ძირითადი პარამეტრებია: დიამეტრი და სიგრძე. შახტურ ღუმლებს იყენებენ კირის წარმოებაში კირის გამოსაწვავად, რომლებსაც სხვადასხვა ფორმის შახტები აქვთ: ცილინდრული, წაკვეთილი კონუსის, ოვალური, პრიზმული. შახტურ წისქვილებში გადასამუშავებლად უვარგისი ქვისმაგვარი კარბონატული ნედლეულის გადამუშავება ხდება მბრუნავ ღუმლებში სველი და მშრალი მეთოდით. არსებობს ღუმლის სახეები: აირულსაწვავიანი, ბიოსაწვავიანი, ბუნებრივი წევის, დახურული, ელექტრული, ელექტრორკალური, ინდუქციური, კამერული, კლასიკური, მბრუნავი, მილისებრი, მინასადნობი, მოსაწვავი, მუფელის, ნახშირის გამოსაწვავი, ნახევრადღია, ნიშაში შედგმული, ორკარიანი, რამფორდის, სადნობი, საშრობი, სახურებელი, სპეციალური დანიშნულების, ტიგელური, ქვანახშირის საწვავზე, ღია, შახტური, შესადუღი, ჩაშენებული საცეცხლეთი, ხის საწვავზე, ჰერმეტული და სხვ.

წყარო

სამშენებლო ენციკლოპედიური ლექსიკონი