ნიკოლოზ ბარათაშვილი: სული ობოლი
პროექტი: ბიბლიოთეკა სკოლას  

 


 


 

კითხულობს: პოეტი, მთარგმნელი შალვა ბაკურაძე



  დამხმარე მასალა:

 

ვალერიან გაფრინდაშვილი:  ბარათაშვილი
 


  ნუ ვინ იტყვის ობლობისა ვაებას,
ნუ ვინ სჩივის თავის უთვისტომობას!
საბრალოა მხოლოდ სულით ობოლი,
ძნელღა პოვოს, რა დაკარგოს მან ტოლი!
   
უთვისტომობა
- ახლობლის გარეშე ყოფნა.
         
  მეგობართა, ნათესავთ მოკლებული,
ისევ ჩქარად ჰპოვებს სანაცვლოს გული;
მაგრამ ერთხელ დაობლებული სული
მარად ითმენს უნუგეშობას კრული!
   


კრული - დაწყევლილი.
         
  არღარა აქვს მას ნდობა ამა სოფლის;
ეშინიან, იკრძალვის, არღა იცის,
ვის აუწყოს დაფარული მან გრძნობა,
ეფიქრება ხელმეორედ მას ნდობა!
    იკრძალვის - ერიდება. აქ: უფრთხის.
 

ეფიქრება - ფიქრობს, ეეჭვება, უჭირს.

         
  ძნელი არის მარტოობა სულისა:
მას ელტვიან სიამენი სოფლისა,
მარად ახსოვს მას დაკარგვა სწორისა,
ოხვრა არის შვება უბედურისა!

1839 წ.
   
ელტვიან - გაურბიან.
სწორი - ტოლი.