მათემატიკური კარტოგრაფია
მათემატიკური კარტოგრაფია – (mathematical cartography), კარტოგრაფიის დარგი, რომელიც ქმნის რუკის მათემატიკურ საფუძველს. დედამიწის, მთვარის, სხვა პლანეტების ზედაპირის რთული ფორმების გამო მათი სიბრტყეზე გამოსახვისათვის აუცილებელია ფიზიკური ზედაპირიდან ისეთ მათემატიკურ ზედაპირზე გადასვლა, რომელიც ფიზიკური ზედაპირის მსგავსია და ეს მსგავსება გამოისახება განტოლებით. ასეთი მათემატიკური ზედაპირებია ელიფსოიდი და სფეროიდი. მათი სიბრტყეზე გაშლით დარღვეულ მთლიანობას ასწორებს კარტოგრაფიული პროექციების თეორია, რომელიც ამუშავებს სფერული ზედაპირის სიბრტყეზე გაშლის მათემატიკურ ხერხებს და ქმნის კარტოგრაფიულ პროექციებს წინასწარ განსაზღვრული დამახინჯების ხასიათის მიხედვით. კარტოგრაფიული პროექციების საფუძველია გეოდეზიური და გეოგრაფიული კოორდინატების სისტემა. მათ კოორდინატულ ხაზებს წარმოადგენენ მერიდიანები და პარალელები. მერიდიანების მდებარეობა განისაზღვრება გრძედით (λ), ხოლო პარალელების – განედით (φ). მათემატიკური კარტოგრაფიის პირველ თეორეტიკოსებად ითვლებიან ბერძენი ასტრონომები, გეოგრაფები და მათემატიკოსები ერატოსთენე (ძვ.წ. III-II სს.) და ჰიპარქე (ძვ. წ. II ს.).
