ილია ჭავჭავაძე:
ლოცვა
პროექტი: ბიბლიოთეკა
სკოლას
დამხმარე მასალა:
|
ზაზა ფირალიშვილი: ილია: ისტორიული კონტექსტი და პიროვნებაგია არგანაშვილი: ორი პოეტი – ორი განდეგილი მარინა ტურავა: სიკვდილის ქრონოტოპი ილია ჭავჭავაძის შემოქმედებაში |
|
მამაო ჩვენო, რომელიცა ხარ ცათა შინა! მუხლმოდრეკილი, ლმობიერი ვდგევარ შენ წინა; |
ლმობიერი - შემბრალებელი, შემწყნარებელი | |||
|
არცა სიმდიდრის, არც დიდების თხოვნა არ მინდა, არ მინდა ამით შეურაცხ-ვჰყო მე ლოცვა წმინდა... |
შეურაცხ-ვჰყო - შეურაცხყოფა მივაყენო (შეურაცხყოფა - უკადრისად, უხეშად, უპატიოდ მოქცევა; დამცირება) | |||
|
არამედ
მწყურს
მე
განმინათლდეს
ცით ჩემი სული, შენგან ნამცნების სიყვარულით აღმენთოს გული, |
მწყურს - მწყურია, აქ: მსურს; განმინათლდეს - გამინათდეს შენგან ნამცნები - რაც შენ მაუწყე |
|||
|
რომ მტერთათვისაც, რომელთ თუნდა გულს
ლახვარი
მკრან, გთხოვდე: „შეუნდე, - არ იციან, ღმერთო, რას იქმან!“ |
ლახვარი - გრძელტარიანი, ბასრწვერიანი იარაღი (ლახვარს ჩამცემს გულში - გამანადგურებელ, სასიკვდილო დარტყმას მომაყენებს) |