ჩემო კალამო

კითხულობს: სალომე კვირკელია

აჩრდილი ბაზალეთის ტბა ბედნიერი ერი განდეგილი

გლახის ნაამბობი დაე, თუნდ მოვკვდე ელეგია ერი და ისტორია

ზოგიერთი რამ კაცია-ადამიანი?! ლოცვა მგზავრის წერილები

ოთარაანთ ქვრივი
ორიოდე სიტყვა თავად რევაზ შალვას ძის ერისთავის კაზლოვიდგან „შეშლილის“ თარგმნაზედა
პასუხის პასუხი რა გითხრათ? რით გაგახაროთ?

სარჩობელაზედ (პატარა ამბავი) ქართვლის დედას შინაური მიმოხილვა ჩემო კალამო

ჩემო კარგო ქვეყანავ ჩვენი ეხლანდელი სიბრძნე-სიცრუე

დამხმარე მასალა:

ზაზა ფირალიშვილი:  ილია: ისტორიული კონტექსტი და პიროვნება

გია არგანაშვილი:  ორი პოეტი – ორი განდეგილი

მარინა ტურავა: სიკვდილის ქრონოტოპი ილია ჭავჭავაძის შემოქმედებაში

ლევან ბრეგაძე:: ილიას ბედისწერა

აკაკი ბაქრაძე: გზა ხსნისა



ჩემო კალამო, ჩემო კარგო, რად გვინდა ტაში?
რასაც ვმსახურებთ, მას ერთგულად კვლავ ვემსახუროთ,
ჩვენ წმინდა სიტყვა უშიშარად მოვფინოთ ხალხში

ბოროტთ საკლავად, - მათ სულთხდომის სეირს ვუყუროთ.
თუ კაცმა ვერ სცნო ჩვენი გული, ხომ იცის ღმერთმა,
რომ წმინდა არის განზრახვა და სურვილი ჩვენი: სულთხდომა - სულის ამოსვლა, სიკვდილი. სეირი - სანახაობა.

აგვიყოლია სიყრმიდანვე ჩვენ ქართვლის ბედმა სიყრმე - ყმაწვილობა, ბავშვობა.

და დაე გვძრახონ, - ჩვენ მის ძებნით დავლიოთ დღენი.
ჩემზედ ამბობენ: „ის სიავეს ქართვლისას ამბობს,
ჩვენს ცუდს არ მალავს, ეგ ხომ ცხადი სიძულვილია!”
ბრიყვნი ამბობენ, კარგი გული კი მაშინვე სცნობს —
ამ სიძულვილში რაოდენიც სიყვარულია! გვძრახონ - დაგვძრახონ, გაგვკიცხონ.

აჩრდილი	ბაზალეთის ტბა	ბედნიერი ერი	განდეგილი

გლახის ნაამბობი	დაე, თუნდ მოვკვდე	ელეგია	ერი და ისტორია

ზოგიერთი რამ	კაცია-ადამიანი?!	ლოცვა	მგზავრის წერილები

ოთარაანთ ქვრივი	ორიოდე სიტყვა თავად რევაზ შალვას ძის ერისთავის კაზლოვიდგან „შეშლილის“ თარგმნაზედა	პასუხის პასუხი	რა გითხრათ? რით გაგახაროთ?

სარჩობელაზედ (პატარა ამბავი)	ქართვლის დედას	შინაური მიმოხილვა	ჩემო კალამო

ჩემო კარგო ქვეყანავ	ჩვენი ეხლანდელი სიბრძნე-სიცრუე

	ჩემო კალამო, ჩემო კარგო, რად გვინდა ტაში? რასაც ვმსახურებთ, მას ერთგულად კვლავ ვემსახუროთ, ჩვენ წმინდა სიტყვა უშიშარად მოვფინოთ ხალხში
	ბოროტთ საკლავად, - მათ სულთხდომის სეირს ვუყუროთ. თუ კაცმა ვერ სცნო ჩვენი გული, ხომ იცის ღმერთმა, რომ წმინდა არის განზრახვა და სურვილი ჩვენი:			სულთხდომა - სულის ამოსვლა, სიკვდილი. სეირი - სანახაობა.
	აგვიყოლია სიყრმიდანვე ჩვენ ქართვლის ბედმა			სიყრმე - ყმაწვილობა, ბავშვობა.
	და დაე გვძრახონ, - ჩვენ მის ძებნით დავლიოთ დღენი. ჩემზედ ამბობენ: „ის სიავეს ქართვლისას ამბობს, ჩვენს ცუდს არ მალავს, ეგ ხომ ცხადი სიძულვილია!” ბრიყვნი ამბობენ, კარგი გული კი მაშინვე სცნობს — ამ სიძულვილში რაოდენიც სიყვარულია!			გვძრახონ - დაგვძრახონ, გაგვკიცხონ.