საქართველოს ეროვნული საბჭო

NPLG Wiki Dictionaries გვერდიდან
(სხვაობა ვერსიებს შორის)
გადასვლა: ნავიგაცია, ძიება
(უპარტიონი)
ხაზი 3: ხაზი 3:
 
'''საქართველოს ეროვნული საბჭო''' - [[საქართველოს ეროვნული ყრილობა|საქართველოს ეროვნული ყრილობის]] მიერ 1917 წლის 22 ნოემბერს არჩეული [[საქართველო|საქართველოს]] საკანონმდებლო ორგანო.   
 
'''საქართველოს ეროვნული საბჭო''' - [[საქართველოს ეროვნული ყრილობა|საქართველოს ეროვნული ყრილობის]] მიერ 1917 წლის 22 ნოემბერს არჩეული [[საქართველო|საქართველოს]] საკანონმდებლო ორგანო.   
  
== ფორმირება ==
+
ყრილობამ 22 ნოემბერს აირჩია ეროვნული საბჭოს პერსონალური შემადგენლობა - 67 წევრი და 61 კანდიდატი. პარტიული კუთვნილების მიხედვით: 26 სოციალ-დემოკრატი, 10 სოციალისტ-ფედერალისტი, 9 ეროვნულ-დემოკრატი, 7 სოციალისტ-რევოლუციონერი, 4 ალიონელი, 1 რადიკალ-დემოკრატი, 2 უპარტიო, 3 სამაჰმადიანო საქართველოს (აჭარა) წარმომადგენელი, 2 სოხუმის ოლქიდან (აფხაზეთი), 1 ზაქათალის ოლქიდან (საინგილო), 1 საქართველოს ოსთა წარმომადგენელი. ეროვნული საბჭოს თავმჯდომარედ აირჩიეს [[ნოე ჟორდანია]], რომელიც იყო აგრეთვე საბჭოს აღმასრულებელი კომიტეტისა და
1917 წლის მარტში სოციალ-დემოკრატთა (მენშევიკები), ფედერალისტური პარტიის, ეროვნულ-დემოკრატებისა და ესერების წარმომადგენლებმა საფუძველი ჩაუყარეს პოლიტიკური შეთანხმების ორგანოს „ეროვნული კომიტეტის“ სახელწოდებით, რომელსაც მოგვიანებით „[[საქართველოს ეროვნული ინტერპარტიული საბჭო]]“ დაერქვა. მის მუშაობას [[აკაკი ჩხენკელი]]ს თავმჯდომარეობით მოქმედი აღმასრულებელი კომიტეტი წარმართავდა.
+
აღმასრულებელი კომიტეტის პრეზიდიუმის თავმჯდომარე. პრეზიდიუმში შედიოდნენ თავმჯდომარის ამხანაგები - [[ჩხენკელი აკაკი|ა. ჩხენკელი]], [[რცხილაძე გრიგოლ|გრ. რცხილაძე]], [[ვეშაპელი გრიგოლ|გ. ვეშაპელი]], მდივანი - [[საყვარელიძე პავლე|პ. საყვარელიძე]] და ხაზინადარი - [[მესხი კოტე (პოლიტიკოსი)|კ. მესხი]].  
  
ინტერპარტიულმა საბჭომ გადაწყვიტა შეექმნა უფრო უფლებამოსილი ორგანო, რომელიც მთელი [[ქართველები|ქართველი]] ერის სახელით ლეგიტიმურად იმოღვაწებდა.
+
1918 წლის 11 თებერვალს განხორციელდა ეროვნული საბჭოს რეორგანიზაცია, რის შედეგადაც მისი წევრების რაოდენობა 88-მდე გაიზარდა. შექმნის დღიდან
 
+
[[საქართველოს დამოუკიდებლობის გამოცხადება|დამოუკიდებლობის გამოცხადებამდე]] ეროვნულმა საბჭომ 19 სხდომა ჩაატარა და, ფაქტობრივად, საქართველოს მთავრობის ფუნქციას ასრულებდა. იგი იყო ეროვნული მოძრაობის ხელმძღვანელი ორგანო. მის სხდომებზე განიხილებოდა ქვეყნის რეალობის უმნიშვნელოვანესი პრობლემები.
1917 წლის 19-22 ნოემბერს მოწვეულ იქნა საქართველოს პოლიტიკური პარტიების, მუშათა საბჭოების, ქალაქების თვითმმართველობის, კულტურულ-საგანმანათლებლო თუ სავაჭრო-საფინანსო დაწესებულებების, ეროვნულ უმცირესობათ და სხვ. არჩეული წარმომადგენლებისაგან შემდგარი [[საქართველოს ეროვნული ყრილობა]]. დელეგატთაგან 324 გადამწყვეტი, ხოლო 19 სათათბირო ხმით იყო უფლებამოსილი. ყრილობას დაესწრნენ მეზობელ ერთა და უცხო სახელმწიფოთა წარგზავნილები, კავკასიის ჯარების მთავარსარდალი, ქართული [[ეკლესია|ეკლესიის]] მესვეურნი. და სხვ.
+
 
+
საქართველოს ეროვნულმა ყრილობამ 1917 წლის 22 ნოემბერს აირჩია ეროვნული საბჭო, რომელიც თავდაპირველად 60 წევრისაგან შედგებოდა და უმთავრესად პოლიტიკური პარტიების წარმომადგენლებს აერთიანებდა. (25 სოციალ-დემოკრატი (მენშევიკი), 10 ფედერალისტი, 9 ეროვნულ-დემოკრატი, 7 ესერი და სხვ.) ეროვნული საბჭოში  მანდატები ჰქონდათ დათმობილი სამუსლიმანო საქართველოს, ასევე ზაქათლის ოლქს, აფხაზთა, ოსთა და სხვა ეროვნულ უმცირესობათა დელეგატებს. საქართველოს ეროვნული საბჭოს საქმიანობას უძღვებოდა კოალიციური პრინციპით დაკომპლექტებული 15 კაციანი აღმასრულებელი კომიტეტი. როგორც საბჭოს, ისე მის აღმასკომს სათავეში  [[ნოე ჟორდანია]] ედგა.
+
 
+
საქართველოს ეროვნული საბჭო დამატებითი წევრებით შეივსო.  1918 წლის ოქტომბრიდან ეროვნული საბჭო საქართველოს პარლამენტად გარდაიქმნა. (ო. ჯანელიძე)
+
 
+
== პოლიტიკური როლი ==
+
ეროვნული საბჭოს შექმნით, არსებითად, ჩამოყალიბდა, ქართული ხელისუფლება, რომელიც ეროვნული დამოუკიდებლობისათვის ბრძოლის მესაჭედ მოგვევლინა.
+
 
+
1918 წლის 26 მაისს საქართველოს ეროვნულმა საბჭომ საქართველოს დემოკრატიული რესპუბლიკა დამოუკიდებელ სახელმწიფოდ გამოაცხადა.
+
 
+
ეროვნულმა საბჭომ დაიწყო სამზადისი ხალხის ნების გამომხატველი უმაღლესი საკანონმდებლო ორგანოს - დამფუძნებელი კრების ასარჩევად.
+
 
+
ეროვნულმა საბჭომ შექმნა სპეციალური კომისია საქართველოს დემოკრატიული რესპუბლიკის საკონსტიტუციო საფუძვლების შესადგენად. (ო. ჯანელიძე)
+
  
 
== შემადგენლობა ==
 
== შემადგენლობა ==

16:03, 19 მარტი 2019-ის ვერსია

საქართველოს ეროვნული საბჭოს წევრები

საქართველოს ეროვნული საბჭო - საქართველოს ეროვნული ყრილობის მიერ 1917 წლის 22 ნოემბერს არჩეული საქართველოს საკანონმდებლო ორგანო.

ყრილობამ 22 ნოემბერს აირჩია ეროვნული საბჭოს პერსონალური შემადგენლობა - 67 წევრი და 61 კანდიდატი. პარტიული კუთვნილების მიხედვით: 26 სოციალ-დემოკრატი, 10 სოციალისტ-ფედერალისტი, 9 ეროვნულ-დემოკრატი, 7 სოციალისტ-რევოლუციონერი, 4 ალიონელი, 1 რადიკალ-დემოკრატი, 2 უპარტიო, 3 სამაჰმადიანო საქართველოს (აჭარა) წარმომადგენელი, 2 სოხუმის ოლქიდან (აფხაზეთი), 1 ზაქათალის ოლქიდან (საინგილო), 1 საქართველოს ოსთა წარმომადგენელი. ეროვნული საბჭოს თავმჯდომარედ აირჩიეს ნოე ჟორდანია, რომელიც იყო აგრეთვე საბჭოს აღმასრულებელი კომიტეტისა და აღმასრულებელი კომიტეტის პრეზიდიუმის თავმჯდომარე. პრეზიდიუმში შედიოდნენ თავმჯდომარის ამხანაგები - ა. ჩხენკელი, გრ. რცხილაძე, გ. ვეშაპელი, მდივანი - პ. საყვარელიძე და ხაზინადარი - კ. მესხი.

1918 წლის 11 თებერვალს განხორციელდა ეროვნული საბჭოს რეორგანიზაცია, რის შედეგადაც მისი წევრების რაოდენობა 88-მდე გაიზარდა. შექმნის დღიდან დამოუკიდებლობის გამოცხადებამდე ეროვნულმა საბჭომ 19 სხდომა ჩაატარა და, ფაქტობრივად, საქართველოს მთავრობის ფუნქციას ასრულებდა. იგი იყო ეროვნული მოძრაობის ხელმძღვანელი ორგანო. მის სხდომებზე განიხილებოდა ქვეყნის რეალობის უმნიშვნელოვანესი პრობლემები.

სარჩევი

შემადგენლობა

სოციალ-დემოკრატები

1. ჟორდანია ნ.,
2. წერეთელი ი.,
3. ჩხეიძე ნ.,
4. გეგეჭკორი ე.,
5. რამიშვილი ნ.,
6. რამიშვილი ი.,
7. ჩხენკელი ა.,
8. ჯიბლაძე ვ.,
9. გიორგაძე გ.,
10. ლომთათიძე ა.,
11. მახარაძე გ.,
12. არსენიძე რ.,
13. თევზაია ბ.,
14. ხომერიკი ნ.,
15. ერაძე გ.,
16. ანდრონიკაშვილი კ.,
17. ონიაშვილი დ.,
18. ანჯაფარიძე გ.,
19. ჩიხლაძე რ.,
20. გაგლოევი გ.,
21. ჯუღელი ვ.,
22. ახმეტელაშვილი ვლ.
23. გვარჯალაძე კ.,
24. მაისურაძე ალ.,
25. გელეიშვილი პ.,
26. ჭიაბრიშვილი ა.,
27. კანდელაკი კ.,
28. ელიავა ნ.,
29. ტოროშელიძე მინ.,
30. ცინცაძე გ.,
31. ჯაფარიძე ს.,
32. სალუქვაძე ა.,
33. სალაყაია ი.,
34. კლიმიაშვილი მ.,
35. ნინიძე კ.,
36. ფარნიევი ა.,
37. თოფურიძე დ.,
38. დგებუაძე ა.,
39. ნათაძე ლ.,
40. მამულაიშვილი ა.,
41. ცინცაძე ნ.,
42. მგელაძე ვ.,
43. წულაძე ვ.,
44. რუსია მ.,]
45. მახარაძე ნ.,
46. ლორია ფ.,
47. ჟღენტი ნ.,
48. ბადრიძე ი.,
49. შარაშიძე დ.,
50. ნინიძე ი.,
51. ცაბაძე ვ.,
52. იობაშვილი ნ.,
53. გოგელია ი.,
54. კიკვაძე თ.,
55. საბახტარიშვილი ნ.,
56. ურატაძე გრ.,
57. წულაძე იუ.,
58. თევზაძე ს.,
59. მარუაშვილი ი.,
60. დოლიძე ს.,
61. სადაგიშვილი გ.,
62. ელიაძე ს.,
63. მიკირტუმოვი ბ.,
64. ცინცაბაძე გრ.,
65. ვარდოიანცი მ.,
66. სოლოღაშვილი ო.

სოციალისტ-ფედერალისტები

1. რცხილაძე გრ.,
2. ბარათაშვილი ი.,
3. ფირცხალავა ს.,
4. მდივანი ს.,
5. ბაქრაძე ი.,
6. წერეთელი ა.,
7. უზნაძე დ.,
8. დადიანი ს.,
9. გედევანიშვილი ი.,
10. ღლონტი თ.,
11. მიქელაძე შ.,
12. ნუცუბიძე შ.,
13. ჯაჯანაშვილი ა.,
14. ტოროტაძე ე.,
15. ფაღავა ა.,
16. ყაუხჩიშვილი მ.

ნაციონალ-დემოკრატები

1. ნიკოლაძე ნ.,
2. ქიქოძე გ.,
3. გვაზავა გ.,
4. ამირეჯიბი შ.,
5. ვაჩნაძე დ.,
6. კედია ს.,
7. ვეშაპელი გრ.,
8. თაყაიშვილი ე.,
9. ქარუმიძე შ.,
10. ლორთქიფანიძე ი.,
11. წერეთელი ვ.,
12. ჯავახიშვილი დ.,
13. გაბაშვილი რ.,
14. მაჩაბელი მ.,
15. მაჭავარიანი ი.

სოციალ-რევოლიუციონერები

1. მესხი კ.,
2. ნათაძე გრ.,
3. გობეჩია ი.,
4. აბაკელია ი.,
5. ჯავრიშვილი კ.,
6. შენგელაია ლ.,
7. პანჩუაშვილი ნ.,
8. კაკაბაძე ი.,
9. ვარაზაშვილი ი.

რადიკალ-დემოკრატები

1. გიორგაძე დ.,
2. ჩიქოვანი დ.,
3. ახმეტელი ა.

უპარტიონი

1. აფხაზი კ.,
2. მაყაშვილი კ.,

ინგილოთაგან

1. ივანიცკი რ.

წყარო

  • გაზეთი ერთობა 1918 წ №111 შაბათი 1 ივნისი
  • აბაშიძე, ზაზა. საქართველო და ქართველები: (საკითხავი წიგნი): [სახელმძღვ.] / ზაზა აბაშიძე, მიხეილ ბახტაძე, ოთარ ჯანელიძე; ზაზა აბაშიძის რედ.; რუკების ავტ. მანანა შეყილაძე; მხატვ. ეკა ტაბლიაშვილი. - თბილისი, 2013 (შპს „ფავორიტი პრინტი“). - 676, [10] გვ.: რუკ.; 22 სმ.. - ყდაზე: ქართველ მეფეთა ხელრთვები და ნიშნები. - ISBN 978-9941-0-5498-3
პირადი ხელსაწყოები
სახელთა სივრცე

ვარიანტები
მოქმედებები
ნავიგაცია
ხელსაწყოები